برمبناي تجربه سه ماه پاياني سال گذشته، نرخ سود سپرده بانكي در مقياس سالانه به 27 درصد نيز رسيده است. اين به معناي P/E حول و حوش 4 براي بازار پول است كه يك بازار بدون ريسك است. البته به نظر مي‌رسد كه پيشنهاد نرخ‌هاي سود بالا نمي‌تواند زياد در بازار پول تداوم داشته باشد، چرا‌كه نرخ گران پول، بايد درآمد نيز براي بانك‌ها ايجاد كند. پس در كوتاه مدت جذابيت با سپرده‌هاي بانكي خواهد بود. مديران بانك‌ها تصميم خواهند گرفت كه پول را در كدام بازار گردش دهند. بازار سهام به لحاظ تجربه تاريخي عملكرد متقارني در بين ماه‌هاي مختلف يكسال ندارد.
رونق و كسب بازده‌هاي بالا در چند ماه از سال اتفاق مي‌افتد. به عنوان مثال سال گذشته بازده بازار به 108 درصد رسيده، اما كساني كه در سه ماه پاياني ميهمان بازار سهام شده‌اند احتمالا زيان كرده‌اند. امسال نيز از اين قاعده مستثني نيست. ماه‌هاي پر رونق بازار را خواهيم داشت، اما با فرض تداوم نرخ‌هاي بالاي سپرده‌هاي بانكي به نظر مي‌رسد كه بازار فعلا نياز به تعديل دارد. برندگان بازار سهام كساني هستند كه برمبناي تحليل اقدام به خريد و فروش سهام كرده و در سرمايه‌گذاري خود كمي صبور هستند. بازار سهام در سال جاري هم از سمت بازار رقيب خود (سپرده بانكي) تحت فشار است و هم از سمت سودآوري شركت‌ها تحت فشار خواهد بود. سود شركت‌ها با توجه به تورم، رشد هزينه‌هاي مالي، افزايش قيمت نهادهاي انرژي، تصميمات بودجه‌اي سال 1393 كاهش خواهد يافت مگر آنكه ظرفيت توليد (فروش) ايجاد شده يا بلا استفاده شركت‌ها تحت تاثير گشايش فضاي بين المللي افزايش يابد.
در آن صورت مي‌توان انتظار افزايش سود را داشت. البته عرضه‌هاي اوليه و نيز تغيير استانداردهاي حسابداري سرمايه‌گذاري‌ها مي‌تواند مقدمات افزايش سودآوري بازار سهام باشد. در مجموع ايجاد يك بازار با ثبات مستلزم شفافيت اطلاعاتي شركت ها، رفع عدم تقارن اطلاعاتي و نيز رفع عدم قطعيت‌هاي اقتصاد است. بازار سهام همواره تحت تاثير شوك سياسي و اقتصادي بوده كه مديريت بازار را با مشكل مواجه مي‌كند.