رویارویی با مرگ و
عظمت معنا و مفهوم زندگی، تأثیر به سزایی بر روی آثار «چی گالاتی هاین
Chi Galatea Huynh» داشته است.
«چی گالاتی
هاین» طراح جواهر، شاعر، هنرمند آمریکایی، داستان زندگی‌اش
بیانگر توانایی روحی، صبر و پایداری در مقابل ناملایمات و
همچنین
موفقیت‌هایی است که وی در آمریکا به دست آورده است. او در سال
۱۹۸۰ پس از به قدرت رسیدن کمونیست‌ها در سال ۱۹۷۵، همراه با
اولین گروه از مهاجران ویتنامی، زادگاه خویش را به قصد
آمریکا
ترک کرد و در «سان دیماسSan Dimas» کالیفرنیا ساکن شد.
طراح ۳۴ ساله‌ای
که در نقاشی نیز از تبحر و مهارت بسیاری برخوردار
است، می‌گوید: «برادرم در خدمت نیروی دریایی ویتنام جنوبی
بود.
پدرم جواهرشناس سرشناس و معروفی بود که پس از خروج آمریکایی‌ها
از کشور زندانی شد. از طرفی نگرانی بیش از حد وی درباره
وضعیت
آتی فرزندانش سبب شد تا به تدریج ما را در گروه‌های ۲ یا ۳
نفری
از کشور خارج سازد.»
ترک کشور مانند
بسیاری دیگر از مهاجران با اندوهی فراوان و دلی شکسته
انجام می‌گرفت. «هاین» در حالی که ۱۲ ساله بود به همراه ۵۳
نفر
دیگر سوار بر قایق کوچک ماهیگیری عازم دریا شدند. هدف این گروه
مانند
ده‌ها هزار ویتنامی در اوایل سال ۱۹۸۰ ترک کشور از راه خلیج
تایلند
یا دریای چین جنوبی بود، در حالی که اکثر آنها تنها مایملک
و
دارایی‌شان همان لباسی بود که بر تن داشتند. از نظر آنها شرایط
موجود
به‌طور کامل شیوه جدیدی از زندگی محسوب می‌شد.
مشکلات و ناراحتی‌های
روحی تحت تأثیر مصایب و وقایعی که اتفاق افتاده
بود، سبب شد دیدگاه وی نسبت به جهان هستی تغییر یابد و
زندگی
و زیبایی‌هایش در نزد وی ارج و قرب ویژه‌ای پیدا کند.
زمانی که مدتی را
صرف صحبت با او می‌کنید تا به تفصیل درباره طرح
جواهرات و تجربیات گذشته‌اش سخن گوید، به جنبه معنوی گفتار وی
پی می‌برید. در سخنانش صداقت نهفته است، حتی چنین خصوصیتی را
می‌توان
در آثار و اشعار کوتاهی که اعتقاد او را به جهان هستی نشان میدهد،
یافت.
دیدگاه فلسفی او
بر روی طرح‌هایش نیز تأثیرگذار بوده است. «مروایدهای
همراه با الماس» و به گفته خودش: مروایدهای «ساوت سی» و »تاهیتی»
هر یک مزین به الماس کوچک و درخشانی هستند که در اصل موضوع اصلی
طرح‌های من به شمار می‌آیند.