این روزها حرف و حدیث در مورد رویکرد سازمان بورس درخصوص حذف گزارش‌های پیش‌بینی سودآوری شرکت‌ها بسیار بالا گرفته است. مخالفان این تحولات، ریزش روزهای اخیر قیمت سهام را مستقیما به تغییرات یاد‌شده ربط می‌دهند و ترس از ابهام را عامل اصلی بروز چنین فروش‌های دسته‌جمعی می‌دانند.
گروه مخالف بر این باورند که با حذف پیش‌بینی سود، فضای تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاران عادی بدون دسترسی به اطلاعات نهانی شرکت‌ها امری غیرممکن است و این موضوع مهمترین عامل در جهت بسط فضای رانتی و در مراحل بعد معاملات براساس شنیده‌ها خواهد بود. این عده معتقدند که ارائه گزارش‌های پیش‌بینی سود در مقاطع مختلف سال نقشه راهی هرچند حدودی برای تصمیم‌گیری افراد فراهم می‌کند و با حذف این نقشه راه عملا فعالان خرد در فضایی پر‌ابهام و بدون نقشه به بازندگان اصلی تالار شیشه‌ای تبدیل خواهند شد. نگاهی به گذشته پیش‌بینی سودآوری شرکت‌های بورسی نشان میدهد که انحراف از واقعیت سودآوری در پایان سال به حدی معنادار است که ارجاع به گزارش‌های مذکور برای سرمایه‌گذاری، اندکی ساده‌لوحانه به‌نظر می‌آید.
عده‌ای بر این باورند که ساختار اصلی صورت‌های مالی شرکت‌ها بر مبنای گزارش‌های پیش‌بینی عملکرد مشخص می‌شود و اختلاف در مفروضات (ذاتا متغیر) است که به انحراف از بودجه منجر می‌شود. این استدلال اگرچه بخشی از تفاوت‌ها را توجیه می‌کند اما هنوز نمی‌تواند دلیلی برای اتکا به گزارش‌های پیش‌بینی باشد و در عین حال صلاحیت ارائه پیش‌بینی سود را از هر مرجعی سلب می‌کند. از طرفی ارائه گزارش‌های پیش‌بینی سود با اختلاف زیاد نشان میدهد که نقشه درست در دست سرمایه‌گذاران قرار نمی‌گیرد و هرچه به پایان سال نزدیک می‌شویم، گزارش‌های پیش‌بینی سود براساس روال منطقی عملکرد شرکت‌ها به پیش‌بینی نهایی نزدیک‌تر می‌شود. بنابراین حذف ارائه پیش‌بینی سود شرکت‌ها از این جریان ضربه بزرگی به فرآیند تحلیل شرکت‌ها نمی‌زند. در عین آنکه گزارش‌های ارسالی روی کدال را تماما براساس واقعیات و قابل‌اتکا می‌کند. پرواضح است که حصول این نتایج با اجرای درست و کامل برنامه‌های سازمان محقق می‌شود. یکی از مهمترین قسمت‌های قانون جدید؛ لزوم ارائه گزارش‌های تفسیری در صورت‌های مالی میان‌دوره‌ایست. با ارائه دقیق گزارش‌های تفسیری (براساس دستورالعمل ارسالی سازمان بورس) شناخت وضعیت، برنامه‌ها و ظرفیت‌های شرکت‌ها در کنار تهدیدهای احتمالی به‌صورت مطلوب‌تری محقق می‌شود. از طرفی گزارش‌های تفسیری با محوریت ارائه اطلاعات مفید، برای روشن‌تر شدن مسیر سرمایه‌گذاری عموم فعالان هم از جهت تسهیل روند بررسی و راستی‌آزمایی و هم از جهت مطابقت با شرایط واقعی سرمایه‌گذاری؛ رویکرد عاقلانه‌تری به‌شمار می‌آید.
در این مقطع نقش سازمان برای اجرای درست قوانین جدید بیش از پیش پررنگ می‌شود. چرا که ارائه اطلاعات زیاد و کم اهمیت نه تنها کمکی به شفافیت بازار نمی‌کند که کلاف تصمیم‌گیری را برای سرمایه‌گذاران پیچیده‌تر خواهد کرد. تغییر در نحوه افشای اطلاعات شرکت‌ها در مجموع به نفع بازار سهام ارزیابی می‌شود.با این حال نکته قابل‌توجه این است که بررسی نقاط ضعف گزارش‌های پیش‌بینی و قرار دادن مفروضات درست در این نوع از گزارشگری کار دشواری برای سرمایه‌گذاران خرد است. در بعضی مواقع فاصله کف و سقف سودآوری در سناریوهای مختلف چنان زیاد است که تصمیم‌گیری برای فعالان را بسیار سخت می‌کند.در این میان سایت تحلیلی «دنیای بورس» با استفاده از مفروضات و گزارش‌های تفسیری به بررسی وضعیت سودآوری شرکت‌ها می‌پردازد.بررسی‌هایی که می‌تواند به سهامداران در تصمیم‌گیری‌ها کمک کند.