اين روزها موضوع حذف صفر از پول ملي كشورمان مطرح است، اما سوال اين است كه دليل مطرح شدن اين موضوع چيست؟
در كشورمان از سال 1350 تا 1389، شاخص بهاي کالاها و خدمات مصرفي به قيمت هاي ثابت سال 1383 تقريبا 570 برابر شد و بزرگترين قطع اسکناس از 10هزار ريال به 100 هزار ريال در سال 1389 رسيد .
در صورت تسري افزايش شاخص قيمت‌ها به قطع اسکناس، در سال 1389 بايد بزرگترين اسکناس 6 ميليون ريال و بالاترين سکه حدود 20 هزار ريال بود. در واقع پول کشور کاهش قدرت خريد انباشته حدود 4 دهه را در خود دارد.
با اين وضعيت اگر مشکل حادي در جريان تسويه مبادلات وفعاليت‌هاي اقتصادي کشور مشاهده نشده، به لحاظ تدبير بانک مرکزي در استفاده از ايران چک بوده که به‌دليل موقتي بودن اين راه حل و مشکلات حقوقي ناظر بر آن، براي مدت طولاني قابل استفاده نيست. کما اينکه دستور از جريان خارج ساختن ايران‌چک‌هاي 100 هزار توماني بانک مرکزي، همين اواخر صادر شده‌است.
از سوي ديگر، به دليل موانع موجود براي چاپ اسکناس‌هاي درشت، حجم اسکناس در جريان براي جوابگويي به تقاضاي مبادلاتي جامعه، افزايش سرسام‌آوري داشته‌است، به طوري که حجم آن در پايان بهمن سال گذشته به 7،4 ميليون برگ و سرانه برگ اسکناس به حدود 105 برگ رسيد که در مقايسه با سرانه سال 1350 يعني 15برگ، حکايت از ضرورت چاره‌جويي براي وضعيت نظام پرداخت‌هاي کشور دارد.
حجم بالاي اسکناس در جريان، تبعاتي در پي دارد که آثار آن در جريان مبادلات مالي جامعه قابل مشاهده است. با جمع آوري ايران چک‌هاي 500 هزار ريالي بانک مرکزي نيز اين معضلات تشديد خواهد شد.
فرسودگي دستگاه‌هاي خود پرداز به دليل کاربرد مکرر آنها نيز ناشي از حجم بالاي اسکناس مورد نياز جامعه است.اگر دلايلي نظير مشکلات ايمني و سرقت در اثر حمل مقادير بالاي پول نقد نيز اضافه شود، بديهي است جهت حل مسايل موجود، چاره‌اي جز تغيير واحد پول کشور متصور نيست.