این هفته بازار ارز و سکه روزهای به شدت راکد و کم نوسانی را پشت سر می‌گذارد. در دو روز ابتدای هفته جاری که جای اونس طلا در معاملات این بازارها خالی بود، شاهد تغییرات قیمتی اندکی بودیم که نشان از کمرنگ شدن عرضه و تقاضا هم داشت. اما انتظار می‌رفت روز گذشته که طلای جهانی با نفس تازه وارد دادوستدهای هفته میلادی جدید می‌شد، با نوسانات خود بتواند بازارهای داخلی را تکان دهد، ولی چنین نشد.
روز گذشته در اولین روز کاری بازارهای بین‌المللی، تغییرات قیمتی اونس فلز زرد بسیار اندک بود و در کمترین و بیشترین بها - تا ساعت 16:30 به وقت تهران - به ترتیب 1225 و 1232 دلار بود که نوسان شش دلاری را نشان می‌داد. همین نوسان اندک هم در پی گمانه‌زنی‌ها پیرامون طرح محرک اقتصادی بود که همچنان طلا را تحت فشار قرار داده است. سکه‌های نقدی در این روز به تبع تغییرات اندک اونس طلا، اغلب با همان قیمت‌های روز یکشنبه معامله شدند. بازار قراردادهای آتی سکه هم همین روال را در پیش گرفت. قیمت دو سررسید آذر و دی باز هم کمتر از بهای سکه نقدی بود به این ترتیب جذابیتی برای معامله‌گران این بازار نداشت. زمانی که اعتقاد به نزولی بودن قیمت‌ها در بازار نقدی داریم، از طریق فروش می‌توانیم از ضرر بیشتر جلوگیری کنیم یا برای خرید دست نگه داریم تا اصطلاحا قیمت‌ها به کف برسند و در حداقل قیمت‌ها اقدام به خرید کنیم. اما این ریزش قیمت‌ها آنقدر طولانی شده که بورس کالا مدتی است مجبور می‌شود از میزان وجه تضمین مورد نیاز برای بازار قراردادهای آتی سکه بکاهد. روز گذشته باز هم طبق اطلاعیه ای از سوی این شرکت اعلام شد که با شروع معاملات روز پنج شنبه 21 آذر، وﺟﻪ ﺗﻀﻤﻴﻦ اوﻟﻴﻪ ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺒﻠﻎ یک میلیون و 900 هزار تومان خواهد بود. به این ترتیب 100 هزار تومان دیگر از این وجه کاسته خواهد شد.
از آنجا که فعلا انتظاری برای افزایش قیمت در بین سرمایه‌گذاران ارز و سکه دیده نمی‌شود و بازار همچنان کاهشی است، معمولا دو راهکار برای استفاده از چنین موقعیتی وجود دارد، اول اینکه موقعیت فروش ایجاد کنیم و با کاهش یافتن قیمت و بستن موقعیت فروش، از طریق ایجاد موقعیت عکس (خرید) در قیمت‌های پایین‌تر، سود ببریم. دوم اینکه موقعیت فروش و تحویل در سررسید قرارداد را مد‌نظر قرار دهیم؛ به این ترتیب که در قیمت مشخصی سکه را در بازار آتی بفروشیم و بعد از کاهش قیمت در بازار نقدی (زمانی که احساس کردیم قیمت‌ها به کف خود رسیده‌اند) سکه را به تعداد پیش فروش شده، در بازار نقد بخریم و تا سررسید قرارداد نگه‌داشته و تحویل دهیم. این روش ترکیبی از استراتژی آربیتراژ و نوسان‌گیری است و در شرایطی که نقدشوندگی بازار آتی بالا نباشد (مثل اتفاقی که اکنون برای سررسید دی افتاده است) یا احتمال می‌دهیم که در قیمت‌های مورد نظر امکان بستن موقعیت فروش در بازار آتی (از طریق اتخاذ موقعیت خرید) فراهم نباشد، می‌تواند مفید باشد.
پیش از این تا سال 89 سررسیدهای آتی سکه در ماه‌های زوج برنامه‌ریزی شده بودند، اما طی سال‌های ۹۰ و ۹۱ به دلیل رونق معاملات، دوره قراردادهای آتی سکه یک ماهه شد. حال قرار است از سال آینده مجددا فاصله زمانی قراردادها در ماه‌های زوج برنامه‌ریزی شود. به گفته مدیر قراردادهای مشتق کالایی بورس کالا در
گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، به این ترتیب سررسیدهای سال آینده، اردیبهشت، تیر، شهریور، آبان، دی و اسفند خواهد بود. به گفته عزیزی افزایش اختلاف سررسیدها به دو ماه - که به گزارش «دنیای اقتصاد» با وضعیت فعلی، این اختلاف بسیار اندک است - موجب افزایش افق سرمایه‌گذاری‌ها در این معاملات خواهد شد.
با توجه به اینکه طی سال‌های ۹۰ و ۹۱ استقبال از معاملات سکه باعث یک ماهه شدن قراردادهای آتی شده بود و حالا بورس کالای ایران معاملات را به روال سال قبل بازگردانده، می‌توان گفت که در سال آینده بازار سکه احتمالا حامل تحول و تلاطمات خاصی نخواهد بود که بتواند آربیتراژورها و نوسان‌گیران را به سمت این بازار جذب کند.