در سپتامبر سال 1958 بانک آمريكا سيستم کارت اعتباري خود را با چاپ اوليه 60 هزار کارت در شهر «فرسنو» کاليفرنيا راهاندازي کرد و به عنوان پيشگام اين برنامه معرفي شد. ايده اصلي اين کار از گروه تحقيقاتي خدمات مشتريان و رهبر آنها «جوزپ ويليامز» گرفته شد. او مديران ارشد بانک را در سال 1956 براي پيگيري آنچه موجب پيدايش اولين سري چاپ و تحويل موفق کارتهاي اعتباري درخواستنشده به گروه بزرگي از مردم شد، متقاعد کرده بود.
ايده اين برنامه و چاپ اوليه کارتهاي آن، براي ويليامز مهم نبود، بلکه او موفقيت اصلي را در اجراي کامل سيستمهاي کارت چندمنظوره ميدانست. در اواسط دهه 1950 عدهاي از افراد طبقه متوسط آمريكا حسابهاي در گردش زيادي افتتاح کرده بودند که بسيار ناکارآمد و دشوار بود. چون آنها هميشه مجبور بودند تعداد زيادي کارت را با خود حمل کرده و صورت حسابهاي مختلفي را در پايان هر ماه پرداخت کنند، بنابراين نياز براي داشتن يک ابزار مالي يکپارچه از مدتها قبل در آمريكا به وضوح حس ميشد، ولي کسي نتوانسته بود راه انجام آن را پيدا کند، البته کارتهاي شارژ مانند Diners Club وجود داشت که بعد از اتمام هر دوره عمليات بايد هزينه کامل پرداخت ميشد، البته تلاشهاي زيادي براي ايجاد کارتهاي چند منظوره اعتباري صورت گرفته بود، ولي به دليل اينکه اين تلاشها از سوي بانکهاي کوچکي که منابع لازم براي اين کار را نداشتند انجام ميشد، نتايج رضايتبخشي نداشت. ويليامز و تيم کاري او، مطالعات زيادي بر روي اين شکستها انجام داده بودند و ايمان داشتند که ميتوانند از تکرار اشتباهات آن بانکها پرهيز کنند. آنها همچنين نمونههاي موفق اين کارتها را در فروشگاههاي زنجيرهاي بررسي کرده و دلايل موفقيت آنها را پيدا کرده بودند. فرسنو (Fresno) به دليل داشتن جمعيت 250 هزار نفري براي اين کار انتخاب شد. جمعيتي که براي راهاندازي سيستم کارت اعتباري به اندازه کافي بزرگ و براي کنترل هزينههاي اوليه به اندازه کافي کوچک بود. دلايل ديگر انتخاب اين شهر سهم بازار بالاي اين بانک در آنجا (حدود 45 درصد) و انزواي نسبي مردم اين شهر (براي جلوگيري از تخريب وجهه بانک در صورت شکست) بودند.
آزمايش اوليه با موفقيت پيش ميرفت تا جايي که بانک آمريكا با شايعاتي مبني بر اينکه بانک ديگري قصد توزيع اين کارتها در سانفرانسيسکو را دارد، روبهرو شد. چون سانفرانسيسکو بازار اصلي بانک آمريكا بود. اين بانک به سرعت شروع به گسترش سيستم کارتهاي اعتباري خود در اين شهر کرد. پس توزيع کارتها در مارس سال 1959 در سانفرانسيسکو و ساکرامنتو آغاز شد و پس از لسآنجلس تقريبا تمامي ايالت به وسيله 2 ميليون کارت پوشش داده شد. اين کارتها مورد تاييد 20 هزار تاجر بود.
ولي به تدريج مشکلاتي براي اين برنامه پيش آمد. چون ويليامز در رابطه با درستکاري مشتريان، زيادي خوشبين بود، تخمين 4 درصدي او براي حسابهاي داراي تخلف به 22 درصد رسيد و ادارات پليس آن ايالت شاهد تعداد زيادي تخلفات و کلاهبرداريهاي مربوط به کارت اعتباري جديد بودند. بانک آمريكا به طور رسمي 8/8 ميليون دلار از توزيع اين کارتها ضرر کرد، ولي اين ضرر با احتساب هزينههاي سربار و تبليغات به 20 ميليون دلار ميرسيد.
پس از تبرئه شدن ويليامز و حاميانش، مديران بانک به اين نتيجه رسيدند که اين کارتها قابل بازيابي هستند، بنابراين تلاش زيادي در جهت احياي اين سيستم کردند. آنها بيش از 3 ميليون نامه عذرخواهي براي مشتريان فرستاده و نسبت به کارآيي بالاتر سيستم جديد خود ابراز اميدواري کردند.
هدف اصلي آنها بازار کاليفرنيا بود، ولي در سال 1965 شروع به اعطاي امتياز اين سيستم به بانکهاي ديگر خارج از اين ايالت كردند. طي 11 سال، بانکهاي زيادي اين امتياز را دريافت کردند و شبکه بزرگي از اين سيستم در سراسر آمريكا شکل گرفت. در اواخر دهه 1960 اعطاي امتياز به بانکهاي ساير کشورها نيز آغاز شد.
در سال 1970 کنترل اين کارت از عهده بانک آمريكا خارج شد و يک شرکت مستقل به نام NBI براي مديريت، گسترش و توسعه اين سيستم تاسيس شد. پس از چندي يک شرکت چندمليتي به نام IBANCO براي مديريت بينالمللي اين سيستم تشکيل شد. اين شرکت به فکر يکپارچه کردن سيستم در تمامي کشورها بود و به همين دليل تماميدارندگان اين امتياز را در سال 1975 با يکديگر متحد کرده و نام ويزا (Visa) را براي کارتها انتخاب کرد. در اکتبر 2007 بانک آمريكا اعلام کرد قصد احياي برند «بانک آمريكارت» خود با نام ديگري دارد. ويزا اکنون يک سيستم پرداخت جهاني است که مشتريان، موسسات مالي و دولتها را در بيش از 200 کشور جهان از طريق بانکداري ديجيتال به هم مرتبط ميسازد. در سال 2009 بيش از 62 ميليارد تراکنش مالي از طريق اين شرکت ويزا انجام شده که حجم مالي آن به 4/4 تريليارد دلار ميرسد. اين عمليات، درآمد سالانهاي بالغ بر 9/6 ميليارد دلار را براي ويزا تامين ميکند.
- مقالات مرتبط: