اسماعیل غلامی با بیان فضای شفافی که بازار سرمایه برای اجرای خصوصیسازی مهیا کرد، باعث شد حرف و حدیثها و واکنشهای منفی درخصوص جریان خصوصیسازی در کشور قطع شود، گفت: من بارها و در هرکجا گفتهام که خصوصیسازی به بورس مدیون است و البته بازار سرمایه نیز با ورود شرکتهای بزرگ و معتبر اصل 44 بزرگ شد و عمق پیدا کرد.
معاون سابق سازمان خصوصیسازی با اشاره به اینکه بزرگترین مزیت بازار سرمایه برای خصوصی سازی کشف قیمت منصفانه و شفاف است، تصریح کرد: کشف قیمت شفاف در جریان عرضه و تقاضا در فرآیند عرضه اولیه 5 تا 10 درصدی، بهترین مزیت بازار سرمایه برای خصوصی سازی بود.
وی تاکید کرد: در مباحث اقتصادی تعیین قیمت باید در بازار و در جریان عرضه و تقاضا باشد که بازار سرمایه این امکان را به خصوصیسازی داده است.
غلامی در ادامه اظهار داشت: بر اساس استانداردهای حسابداری برای کشف قیمت شفاف و واقعی باید بازاری همانند بازار سهام وجود داشته باشد که کالاهای قابل سرمایهگذاری در جریان این بازار قیمتگذاری شفاف شوند. در جریان خصوصیسازی نیز بازار سهام بستری فراهم کرد که کالاها کشف قیمت شوند.
معاون سابق سازمان خصوصیسازی، بازار سهام را فرصتی برای خصوصیسازی در کشور دانست که حرف و حدیثها و واکنشهای منفی را از بین برد.
غلامی با اشاره به اینکه ایرادهای نهادهای نظارتی به جریان خصوصیسازی متعلق به بنگاههایی است که در خارج از بازار سهام واگذار شده اند، گفت: تولد بازار فرابورس مشکلات خصوصیسازی را به حداقل رساند و باعث شد بسیاری از شرکتها در فرابورس و بدون برگزاری مزایده خصوصی شوند.
وی بزرگترین مزیت بازار فرابورس را بازار پایه دانست و اظهار داشت: در بازار پایه فرابورس قیمت اولیه مشخص است و کسی در این بازار مغبون نمی شود.
معاون سابق سازمان خصوصیسازی درباره انتقادهای مطرح شده به خصوصیسازی در کشور گفت: همیشه در برابر خصوصیسازی مقاومتهایی وجود داشته و دارد که بیشتر برای اهداف شخصی است.
وی با اشاره به انتقادهایی که به واگذاریها برای رد دیون مطرح میشود، افزود: رد دیون حق مردم است و شرکتهایی که بابت رد دیون به نهادها واگذار شدند، شرکتهایی بودند که در جریان واگذاری، مشتری نداشتند و قیمت آنها نیز در جریان عرضه و تقاضا در بازار سرمایه کشف شده بود.
غلامی با تاکید بر اینکه بسیاری از نهادهایی که از دولت طلبکار هستند نهادهای اجتماعی مثل تامین اجتماعی هستند گفت: اگر کسی رد دیون را قبول نداشته باشد همانند این است که حقالناس را قبول نداشته باشد.