از آن‌جا که پریدوت
سنگی سبز رنگ است، در طول تاریخ همه آن را با سنگ‌هایی همچون سفایر، تورمالین،کروم، "دیوپ‌ساید Diopside"، "انس تاتیت Enstatite" یا گارنت، اشتباه
گرفته‌اند. "بازیل لیونگ"
Basil Leong بر آن
است
تا ماهیت واقعی این سنگ را روشن سازد.
قدمت پریدوت بیش از
۴ هزار سال تخمین زده شده است. هنگامی‌که دریانوردان مصری در جزیره کوچکی واقع در دریای سرخ ساکن شدند،
وجود کریستال‌های
کوچک و ظریف سبز رنگ درخشش خاصی به آن می‌بخشید؛ دریانوردان به جمع‌آوری آنها پرداخته و با خود به سرزمین‌شان آوردند.
کریستال در معرض دید خاندان سلطنتی قرار گرفت که در"تبس Thebes "شهرت یافت.(بر اساس افسانه‌ها، مارهای
فراوانی در این جزیره می زیستند) و پس از مدتی جزیره "توپازیوسTopazius "نام گرفت و بعد نام
آن به جزیره "اسی‌تی‌جون" و
"زبرجد" و واژه‌های عربی به‌نام پریدوت، تغییر یافت. ماهیت پریدوت مدت‌ها گمنام ماند، زیرا
تمدن‌های قدیم آن را به جای توپازیا زمرد اشتباه می‌گرفتند. یونانیان آن را "توپازیون Topazion"و
رومیان"توپازیوسTopazius "می‌نامیدند. در انجیل واژه عبری
"پیت دا Pitdah "درباره آن
ذکر شده است.
در قرن ۱۸، بریتانیا
اصطلاح پریدوت را معمول گردانید که مشتق از واژه فرانسوی "پریتوت Peritot "به معنی مبهم یا واژه عربی "فریدات Faridat "به معنی سنگ قیمتی است.
مورخان معتقدند؛ که
پریدوت سنگ قیمتی و مورد علاقه کلئوپاترا بوده است. این موضوع سبب گردید که کلکسیون مشهور زمرد کلئوپاترا را
پریدوت فرض کنند. ناشناخته
ماندن ماهیت اصلی پریدوت تا قرون وسطی به قوه خود باقی بود. قرن‌ها مردم بسیاری باور داشتند که گوهرهای سبز رنگ ct۲۰۰
گنبد
خزانه‌داری "تری‌مجی‌آوکلوجین" Three magi of colgne با زمرد
آراسته شده است در
حالی‌که
آنها به واقع پریدوت بودند.
- ترکیب
شیمیایی
پریدوت نوعی سنگ
قیمتی زیتونی رنگ است که مرکب از ۲ ماده معدنی "فیالات Fayalite" و "فورسترایتForsterit " است.
فیالایت غنی از آهن حاوی فرمول
Fe۲ Sio۴ است و فورسترایت
مملو از منیزیم بوده و فرمول آن
Mg۲ Sio۴ تعیین گردیده است. پریدوت
به طور معمول از نظر ترکیب شیمیایی به فورسترایت نزدیک‌تر است. اگرچه وجود آهن نیز تاثیر مهمی بر روی رنگ آن
دارد. آهن سبب
می‌شود
که پریدوت رنگ سبز مایل به زردی را داشته باشد. در بهترین پریدوت‌های رنگ میزان آهن ۱۰ الی ۱۵% ارزیابی شده است.
- ویژگی‌های
پریدوت از دیدگاه گوهرشناسی
قلمرو رنگ پریدوت
شامل رنگ‌هایی همچون سبز مایل به زرد، سبز و سبز متمایل به قهوه‌ای می‌گردد. آنها سنگهای شفافی بوده و اغلب
واضح به‌نظر می‌رسند.
اندیکس انعکاس نور در آنها ۶۵۴/۱ الی ۶۹۰/۱ عنوان شده است. این سنگ از ماهیت انعکاس
نور به صورت دوگانه یا دوبل برخوردار است و "بایرفرین‌جنس"
Birefringence آن ۰۳۵/۰ الی ۰۳۸/۰ ارزیابی گردیده است. ناخالصی‌های موجود در آن بیشتر از Lily-pad،
اکسید آهن و کریستال‌های
کرومیت
عنوان شده است. درجه سختی بر مبنای مقیاس موس پریدوت ۵/۶ الی ۷ تعیین گردیده است،
به‌طوری‌که از آن به عنوان سنگی نرم که به‌راحتی توسط دیگر سنگ‌ها مانند "کوراندوم" Corundum یا توپاز خراش بر‌می‌دارد، نام می برند. از این‌رو
نسبت به تغییرات سریع حرارت حساس است و بعد از لحیم‌کاری، سرد سازی سریع آن باعث شکستگی اش می‌گردد. لذا تمیز کردن آن
با بخار یا دستگاه
ماورا صوت اقدام صحیحی نیست و بهتر است با آب گرم و مواد شوینده ملایم شستشو داده
شود.
- داوری درباره پریدوت
بهترین رنگ پریدوت،
نمونه کامل سبز رنگ آن‌است که بیشتر در منطقه "میان مار"
Myanmar یافت می‌شود. نمونه‌هایی که از نظر کیفی در مراتب بعدی قرار می‌گیرند در چین و
آمریکا عرضه می‌شود، که سبز متمایل به زرد یا قهوه‌ای هستند. در بازار دو درجه متفاوت از آن‌را مشاهده می‌کنیم؛
درجه A آن‌به رنگ سبز مایل به
زرد، سنگی شفاف است و درجه ۱۳ که رنگ های آن کمرنگ و عموم آن سبز مایل به قهوه‌ای است؛که هنوز راهی برای ساخت این سنگ
نیافته‌اند.
- منابع
پریدوت در بسیاری از
کشورها به ویژه آمریکا، چین، ویتنام، فنلاند، پاکستان، میان‌مار یافت می‌شود. آنها در میان مواد مذاب به
صورت سنگهای برجسته و بی‌قاعده
یا کریستال که در رگه‌ها یا منافذ برخی صخره‌های آذرین به چشم می‌خورند، پیدا می شوند...