این موضوع موجب می‌شد عده زیادی از نوسان‌گیران سعی کنند با استفاده از تفاوت قیمت دو نرخ کسب سود کنند. در واقع، معامله‌گرانی در آن مقاطع زمانی در بازار وجود داشتند که نیازی به خرید دلار نداشتند، ولی به‌واسطه اختلاف قیمت بازار با بازارساز وارد گود می‌شدند و اقدام به خرید ارز می‌کردند. با این حال، در سال‌جاری هر زمان قیمت در بازار بالا رفت، بازیگران بازارساز قیمت خود را نزدیک به نرخ بازار تعیین کردند؛ این موضوع از یکسو راه سودگیری را بر عده‌ای از نوسان‌گیران بست و از سوی دیگر زمینه ورود تقاضای کاذب به بازار که موجب رشد بیشتر قیمت می‌شد را از میان می‌برد. به‌عنوان مثال، روز یکشنبه در حالی که قیمت دلار در پاساژ افشار 3 هزار و 825 تومان بود، یکی از صرافی‌های بزرگ دولتی با نرخ 3 هزار و 824 تومان اقدام به عرضه ارز در حجم خرد کرد. این اختلاف ناچیز انگیزه‌ای را برای ورود دلالان به بازار ایجاد نمی‌کرد تا فشار تقاضا نیز بالا نرود. البته همچنان عده‌ای از نوسان‌گیران باور دارند درصورتی‌که میزان تقاضا رشد بیشتری پیدا کند، ممکن است دامنه تغییرات قیمت بیشتر و مدیریت نوسانات سخت‌تر شود. این در حالی است که تعداد زیادی از معامله‌گران باور دارند، پس از توافق هسته‌ای دارایی‌های ارزی کشور بیشتر شده است و توان پاسخگویی تقاضای بازار را دارد.
روز یکشنبه در حالی که دلار در مسیر صعودی قرار داشت، سکه تمام حرکت در جاده کاهشی را ادامه داد. سکه در اولین روز هفته 2 هزار تومان افت را تجربه کرد و به بهای یک میلیون و 212 هزار تومان رسید. با اینکه فلز گران بهای داخلی روز شنبه در برابر نزول به کانال پایین‌تر مقاومت کرده بود، در دومین روز هفته 3 هزار تومان از ارزش خود را از دست داد و به قیمت یک میلیون و 209 هزار تومان رسید. به گفته فعالان، نااطمینانی نسبت به روند اونس در آغاز بازارهای جهانی عامل افت سکه بود. اونس روز جمعه از سقف روزانه پایین آمد و انتظارات سکه‌بازان را تحت تاثیر قرار داد.