شاخص ۸/ ۱میلیون واحدی

 شاخص کل با افزایش ۷۱هزار واحدی به ۸/ ۱میلیون واحد رسید. در کنار شاخص کل، شاخص هم وزن نیز با ۱۴هزار واحد افزایش به ۴۸۶هزار واحد رسید. زمانی که شاخص به ۸/ ۱میلیون نزدیک شد، بازار انتظار یک اصلاح چند روزه را داشت. ولی با توجه به رشد نرخ دلار و هجوم نقدینگی به بورس این اصلاح کوتاه مدت شد. از طرف دیگر تقاضای بالا برای شرکت‌های شستا، شپنا و فولاد باعث شد که شاخص کل اصلاح زیادی نداشته باشد.اما انتظار می‌رود که با رسیدن شاخص به ۲میلیون واحد این اصلاح رخ دهد.

در روزهای اخیر با انتشار خبر آزادسازی ۳۰درصد سهام عدالت در عید غدیر، کمی فشار فروش روی نمادها زیاد شد. از طرف دیگر بانک مرکزی با صدور اجازه گواهی سپرده ۱۸درصد به بانک ها، باعث شد که اوراق اخزا به بازدهی ۱۵تا ۱۸ درصد برسند. در کنار این موارد، مشکلات هسته معاملات باعث کندی معاملات و سردرگمی سهامداران شده است. برای بررسی دلیل رشد شاخص به موارد زیر می‌پردازیم. بخش اعظم شرکت‌ها در بورس اوراق بهادار ایران کامودیتی محور هستند و از قیمت دلار تاثیر می‌گیرند. افزایش نرخ دلار باعث بالا رفتن نرخ فروش شرکت‌ها می‌شود در نتیجه سودآوری آنها زیاد می‌شود. شرکت‌های صادرات محور به‌خصوص گروه فلزی و پتروشیمی و شرکت‌هایی که قیمت‌گذاری محصولات آنان بر اساس قیمت‌های جهانی است همانند صنعت پالایشگاهی، تحت تاثیر نرخ دلار قرار خواهند گرفت. رشد نرخ دلار باعث می‌شود که شاخص بورس تهران با آن بالا رود، که این خود شامل ۲فاز است: به‌طور کلی افزایش نرخ دلار، در فاز اول باعث افزایش صادرات خواهد شد و در مقابل واردات کم خواهد شد، زیرا ارزش ریالی کالاهای وارداتی افزایش خواهد یافت و این موضوع باعث می‌شود شرکت‌های داخلی که تولید‌کننده محصولات مشابه وارداتی هستند،توان رقابت بیشتری داشته باشند. صنایعی مانند صنعت تولید لوازم خانگی می‌توانند سهم بازار بیشتر و افزایش فروش و سودآوری داشته باشند. در فاز دوم بعد از افزایش نرخ ارز، ارزش جایگزینی تجهیزات و ماشین آلات شرکت‌ها افزایش خواهد یافت و این نیز باعث رشد سهام آنها خواهد شد. علاوه بر اینها افزایش نرخ دلار باعث می‌شود که افراد برای حفظ ارزش دارایی، سپرده‌های بانکی خود را به سمت سپرده‌های دیداری و بازارهای موازی از جمله مسکن و بورس ببرند، که این ورود نقدینگی خود باعث رشد بازار سهام خواهد شد. اما همیشه افزایش نرخ دلار باعث افزایش سودآوری شرکت‌ها نخواهد شد. بعضی از صنایع مانند سیمان، نرخ‌گذاری دستوری دارند، قیمت مواد اولیه درآنها بالا می‌رود و نیاز به سرمایه در گردش بیشتری پیدا می‌کنند، اما از طرفی نمی‌توانند به اندازه رشد هزینه‌های افزایش نرخ بگیرند و این موضوع باعث کاهش سود‌آوری آنها می‌شود.