چهاردهم اکتبر سال جاری، نرخ یک ساله شاخص تورم بهای مصرف کننده در آمریکا از ۴ درصد ماه سپتامبر نیز فراتر رفت که این میزان تورم از سال ۱۹۹۱ بدین سو بی سابقه محسوب می شود.
چهاردهم اکتبر سال جاری، نرخ یک ساله شاخص تورم بهای مصرف کننده در آمریکا
از ۴ درصد ماه سپتامبر نیز فراتر رفت که این میزان تورم از سال ۱۹۹۱ بدین
سو بی سابقه محسوب می شود. با وجود این، برخی از کارشناسان معتقدند که این
میزان نوسان در شاخص تورم بهای مصرف کننده، آهنگ واقعی افزایش هزینه زندگی
در آمریکا را کمرنگ تر نشان می دهد. به اعتقاد این کارشناسان، آمار و
ارقام رسمی و متعارف نرخ تورم نظیر شاخص تورم بهای مصرف کننده (CPI)، تنها
بهای کالا و خدمات مصرفی امروز جامعه را نشان می دهند. این در حالی است که
مردم سال ها عمر می کنند، بنابراین برای آنها مهم است که راجع به بهای
آنچه که در آینده مصرف خواهند کرد، اطلاع کافی داشته باشند.
در همین رابطه
ریکاردو رایس، استاد اقتصاد دانشگاه پرینستون، در مقاله ای جدید کوشیده
است تا یک شاخص پویا برای شاخص تورم بهای مصرف کننده موسوم به DPI برای
آمریکا طراحی نماید که در آن علاوه بر قیمت های رایج و امروزی کالا و
خدمات، قیمت های آتی کالا و خدمات مصرفی نیز مدنظر قرار بگیرد. نکته جالب
توجه این است که شاخص DPI برخلاف شاخص معمول CPI، بهای سهام، اوراق قرضه و
املاک و مستغلات را هم دربرمی گیرد. براساس تئوری، دارایی های امروز
مطالبات کالا و خدمات آتی است. بنابراین بهای دارایی ها نمایانگر قیمت
مصرف در آینده نسبت به زمان حال است.
بر این اساس، چنانچه بهای امروز سهام
یا املاک و مستغلات به سرعت افزایش یابد، در آن صورت بهای مصرف در آینده
گرانتر شده و به تبع آن بهای زندگی (در آینده) نیز افزایش بیشتری پیدا می
کند.آقای رایس برای تشریح محاسبات خود به شخصی اشاره می کند که با نزدیک
شدن به دوره بازنشستگی، تنها مقدار مشخصی پول برای امرار معاش تا پایان
عمر به وی داده شده است. با این مثال، آقای رایس محاسبه نهایی خود مبنی بر
اینکه صندوق بازنشستگی طرف قرارداد با این شخص بازنشسته، هر سال چه مقدار
میزان پرداخت مستمری او را باید اصلاح نماید تا این فرد توانایی پرداخت
هزینه هایی که دائم در حال تغییر هستند را داشته باشد، انجام داده است.
در
نهایت، آقای رایس با این محاسبه و یک سری محاسبات مشابه دیگر نتیجه گیری
کرده است که در خلال سه دهه گذشته، شاخص DPI نسبت به شاخص CPI یک روند
نزولی را طی کرده است. مضاف بر این، در سال های اخیر شکاف میان این دو
شاخص بیشتر شده است. در همین راستا، در چهار سال منتهی به سال ۲۰۰۴، متوسط
نرخ سالانه تورم براساس شاخص DPI نسبت به متوسط رشد ۳/۲ درصدی شاخص CPI ،
معادل ۴/۷ درصد بوده است که دلیل اصلی این نوسان، افزایش بهای مسکن می
باشد.
منبع خبر: ماهنامه اقتصاد ایران
۱۸ آبان ۱۳۸۸ ساعت ۷:۵۰:۳۴ قبل از ظهر