در بورس ایران دیده می شود بسیاری از نمادها برای مدت زیادی بسته می مانند که از دلایل عمده چنین اقدامی این است که سازمان بورس اطلاعات شرکت ها را قانع کننده نمی داند و نماد را متوقف نگه می دارد. جدا از اینکه این موضوع منجر به اطلاع رسانی دیرهنگام می شود به سهامداران خرد نیز آسیب زیادی وارد می کند که یک کارشناس بازار سرمایه در این زمینه معتقد است افشای اطلاعات از وظایف سازمان بورس نیست و این سازمان با ورود به این بحث از رسالت خود به عنوان نهاد ناظر غافل مانده است.
فردین آقابزرگی درباره علت بسته بودن تعدادی از نمادهای معاملاتی و لزوم نحوه صحیح افشا اطلاعات، اظهار کرد: در کشور ما نهادینه شده که متولیِ منتقل کردن و افشا اطلاعات، نهاد ناظر که همان سازمان بورس است، باشد. در صورتی که حتی در دستورالعمل‌هایی که پیش‌بینی شده و متاسفانه اجرا نمی‌شود هم آمده که مسئولیتِ تهیه، انتشار و در اختیار گذاشتن اطلاعات برای سرمایه گذاران با خود نهادهای مالی و شرکت‌ها است.
وی افزود: من سابقا از نهاد ناظر آلمان بازدید کردم و با رئیس این نهاد صحبت‌هایی داشتم. "رییسِ بافین" می‌گفت اگر در داد و ستد های بورسی هنگام معاملات نوسان‌های قابل توجهی داشته باشند، آن زمان تمام معاملات را بررسی خواهند کرد که آیا آن داد و ستد ها با استفاده از اطلاعات نهانی و قبل از انتشارِ اطلاعات، انجام شده یا خیر ولی ما در ایران شاهد هستیم که چون سازمان بورس تشخیص داده که اطلاعات شرکت‌ها برایش قانع کننده نیست، آنها در حدِ انتشار ندانسته و نمادها را متوقف نگه می‌دارد. این امر باعث شده تعداد بسیار قابل توجهی از نمادهای معاملاتی برای زمان‌های بسیار طولانی بسته نگه داشته شود.
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: پیامد بسته بودن طولانی مدت نمادهای معاملاتی، نظام عرضه و تقاضا را در بازار سرمایه تحت تاثیر قرار میدهد و ناچار تعدادی از سرمایه گذارها از مدار خرید و فروش خارج می‌شوند و این موضوع، موجبِ کمبود گردش نقدینگی در پرتفوی افراد میشود و این اتفاق باعث به وجود آمدن فشار مالی میشود.
آقابزرگی تصریح کرد: بسته بودن طولانی مدت نمادهای معاملاتی بر روی تصمیم گیری سرمایه گذاران اثر گذار است، چرا که وقتی سرمایه گذاری می‌بیند که از پنج سهم پرتفوی‌اش، سه سهم بسته است مجبور میشود درباره دو سهم دیگر عجولانه تصمیم‌گیری کند.
وی با تاکید بر اینکه سیستم افشای اطلاعات اصلا مربوط به نهاد ناظر نیست، گفت: نهاد ناظر تنها باید کنترل کننده باشد و نه اجرا کننده. متاسفانه در ایران، اجرا کننده وانتشار دهنده، سازمان بورس است که این موضوع اشتباه و مغایر با رویه‌های مقبول حتی در کشورهای دیگر است. طبق قوانین خودمان هم، هر شرکت توکن دارد و وظیفه‌اش است تا اطلاعات را شخصا منتشر کند اما متاسفانه این اطلاعات در گلوگاهی همچون سازمان بورس مورد کنکاش و بررسی قرار می‌گیرد و در نتیجه می بینیم که بسیاری از مواقع، نه‌تنها اطلاعات با تاخیر افشا میشود بلکه این موضوع منجر به متوقف شدن نمادهای معاملاتی شده است که عیب بزرگی برای بورس ماست.
این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به سابقه کم بورس ایران در مقابل بورس های جهان، گفت: ما باید به سمت تجربه جهانی حرکت کنیم، اگر بورس ما تجربه ۵۰-۶۰ ساله دارد، سایر بورس‌ها در جهان تجربه بسیار بسیار بیشتری از ما دارند به طوری که اکثریت صاحب نظران معتقداند که بورس‌های دنیا در حال حرکت به سمت بازارِ کارا هستند. در نتیجه لازم است که همکاران، از جاهایی همچون بافین بازدید کنند و با آنها جلساتی گذاشته و از تجربیاتشان استفاده کنند.
آقابزرگی تاکید کرد: در حال حاضر سازمان بورس اینقدر درگیر کارهای اجرایی شده که از اصل و اساس از رسالت کاری نهاد ناظر غافل شده است. در حالی که کارهای اجرایی اصلا در حوزه مسئولیت و فعالیت‌های نهاد ناظر نیست. نباید این طور باشد که سازمان خود قانون وضع کند، خود اجرا کند و خودش نیز قضاوت کند.