علی رمضانیان گفت: اگرچه سازمان بورس به عنوان نهادی برای حمایت از منافع سرمایه‌گذاران تشکیل شده اما برخی کارشناسان بر این باورند که شواهد نشان میدهد که این سازمان در تحقق وظایف نوشته و نانوشته خود چندان موفق نبوده است.
این کارشناس بازار سرمایه با بیان این که ماهیت و ساختار در نظر گرفته شده برای تاسیس سازمان بورس، این نهاد را موظف می‌کند تا در خصوص تخلفات و دیگر اتفاقات ارکان بازار سرمایه مسئول باشد افزود: از این رو یکی از مهمترین ارکان سازمان بورس که نقش کلیدی در صیانت از حقوق سهامداران دارد، ناظر بازار است که بطور مستقیم بر عملکرد شرکت‌ها در خصوص انتشار اطلاعات و همچنین رفتار آنها در چارچوب سازمان نظارت کرده و در کنار آن دادوستدهای معامله گران بازار را نیز کنترل می‌کند که غفلت و یا حتی کم کاری نهاد ناظر در این رابطه می تواند موجبات تخلف برخی از بازیگران بازار سهام را فراهم کند.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر رفتار معامله‌گران بزرگ در بازار سرمایه، از جمله حوزه‌های است که مشکلات نظارت نهادهای بورسی می تواند زمینه ساز دخالت و نفوذ معامله‌گران بزرگ در روند شاخص‌های بازار و در پی آن زیان‌دهی هنگفت بسیاری از بازیگران خرد در بورس شود.
رمضانیان ادامه داد: اگرچه کسب سود از جمله اهداف کلیدی سهامداران در بورس است اما عدم نظارت نهاد ناظر در بازار می تواند در برخی موارد موجب بروز تخلفات قابل توجهی در این بازار شود که جلوگیری از این موضع نیازمند اینست که نهاد ناظر علاوه بر دلسوزی و کنترل دقیق از ابزار قانونی نیز برای جلوگیری از چنین تخلفاتی بهره مند باشد.
این کارشناس بازار سرمایه اضافه کرد: از سوی دیگر جابجایی افراد در بخش‌های متعدد یک سازمان و انتصاب آنها در بخش‌های مهم و حساس، بی‌تردید حامل پیامدهای و مخاطرات نگران‌کننده‌ای برای آن سازمان محسوب می‌شود، چرا که ممکن است برخی از افراد بلافاصله پس از بورس، در سمتی حساس منصوب شوند که به دلیل دسترسی به اطلاعات ذی‌قیمت، می توانند از این موضوع سوء استفاده کنند.
وی با اشاره به اینکه این موضوع دلالت بر خلاء قانونی موجود برای جلوگیری از این گونه موارد دارد گفت: البته این موضوع همیشه اتفاق نمی افتد. به عنوان مثال مدیر عامل سابق بورس تهران به دلیل دسترسی به اطلاعات زیاد از پذیرش هرگونه سمت مرتبط با بورس خودداری می کرد تا شبه‌ای در این خصوص بوجود نیاید و البته این یک عرف پسندیده در بورس بود.
رمضانیان تاکید کرد: بر این اساس یکی از موضوعاتی که باید مورد توجه مسئولین قرار گیرد خودداری مدیران از پذیرش مسئولیت‌های مرتبط با بورس مانند شرکتهای سرمایه‌گذاری، کارگزاری و حتی سبدگردانی پس از ترک مسئولیت در این سازمان است؛ چرا که یکی از خطرناک ترین اقداماتی که این قبیل از افراد به راحتی قادر به انجام آنها هستند، جهت‌دهی به معاملات بازار سرمایه است که به دلیل در اختیار داشتن منابع زیاد می توانند در معاملاتی انجام دهند و بازار را به سوی سودهای شخصی رهنمود کنند.
این کارشناس بازار سرمایه همچنین با اشاره به این که یکی از آفت های نظارتی بازار، شناخت شاخص کل به عنوان تنها فاکتور مهم بازار است اذعان داشت: زمانی که ناظر بازار تمام هم و غم خود را به کنترل شاخص معطوف می کند، نمی‌تواند از دیگر تخلفات بازار جلوگیری کند.