امیرحسین زمانی نیا در همایش «بررسی الزامها و چالشهای قراردادهای مشارکت و ابزارهای مالی سرمایهگذاری در صنعت نفت» با اشاره به اینکه وجهه ایران در سطح بین المللی در حال تغییر و بازده سرمایه گذاری در پروژه های صنعت نفت ایران مطلوب است،اظهارداشت: قراردادهای جدید نفتی را باید به نحوی آماده می کردیم که این قراردادها بلافاصله پس از برجام امضا و از فرصتها به نحو مطلوب استفاده شود، اما آنقدر همایشها و سمینارها یا جلسهها در دانشگاهها برگزار کردیم و آنطور که باید و اقتضا می کرد به مسائل اصلی نپرداختیم که حصول اجماع درباره قراردادها تا این حد زمانبر شد.
وی افزود: ایرانیها بسیار انسانهای سیاسی ای هستند؛ از صنعت نفت انتظار می رود پیشران توسعه اقتصادی کشور باشد، حال آنکه سیاست زدگیها دست و پای این صنعت را بسته است.
معاون وزیر نفت در امور بین الملل و بازرگانی با اشاره به اینکه در طول بیش از صد سال قدمت صنعت نفت ایران به مزیت برخورداری از رتبه نخست ذخایر نفت و گاز دنیا افتخار می کنیم،خاطرنشان کرد: این درحالی است که وجود این ذخایر، دنیا نمی تواند منابع انرژی ایران را نادیده گیرد؛ در حالی که تحریمها ثابت کرد دنیا می تواند منابع انرژی ما را نادیده گیرد.
او اضافه کرد: کشورها برای تامین منافع خود، در روابط بین الملل بسیار بی رحمانه برخورد می کنند، همانطور که در تحریمها بهطور ظالمانه عمل کردند و ذخایر هیدروکربوری ایران را نادیده گرفتند.
به گفته وی روابط بین الملل در دنیا بر مبنای عدالت کارگزاری نمی شود؛ عدالت معیار نخست سازمان ملل در حل اختلافات نیست و یا نباید شورای امنیت را دادگاهی برای اجرای عدالت قلمداد کرد.
چرا از ظرفیت ها درست استفاده نشد؟
معاون وزیر نفت گفت: در دنیای امروز باید واقعیتها را مدنظر قرار داد و در مدیریت منابع انرژی خوب عمل کرد،این درحالی است که هم اکنون صنعت نفت ایران با قدمت بیش از صد سال، از نظر نسبت تولید به ذخایر، وضع مطلوبی ندارد و کشورهایی مانند عربستان و روسیه بسیار بیش از ایران تولید می کنند و ظرفیت پالایشگاهی دارند.
او اضافه کرد: حتی عراق از ایران بیشتر تولید می کند و صنعت نفت ما با نسبت کنونی تولید به ذخایر به جایگاهی بیش از این نمی رسد اما متاسفانه ما در نشان دادن و معرفی ظرفیتهای خود ماهر نیستیم.
زمانی نیا به دیدارهای خود با وزیران و معاونان وزیران کشورهای خارجی پس از توافق برجام اشاره کرد و گفت: با وجود زمان بسیاری که برای نهایی شدن قراردادهای جدید نفتی صرف شد، اما خوشبختانه الگوی این قراردادها نهایی شده و شرکتهای بین المللی مایل به سرمایه گذاری در صنعت نفت ایران هستند.
او تاکید کرد: تمایل شرکتهای خارجی به همکاری با ایران، نه به این دلیل که نتوانند ذخایر نفت و گاز ما را نادیده گیرند، بلکه به دلیل این است که وجهه ایران در سطح بین المللی در حال تغییر و بازده سرمایه گذاری در پروژه های صنعت نفت ایران مطلوب است.
معاون وزیر نفت با اشاره به اینکه هم اکنون پیش ارزیابی شرکتهای بین المللی برای حضور در مناقصههای قراردادهای نفتی ایران آغاز شده است و مذاکرات جدی با شرکتهای روسی، چینی، اروپایی و... در دست اقدام است،خاطرنشان کرد: زمانبر شدن حصول اجماع درباره قراردادهای جدید نفتی به معنای پرداخت هزینه است، البته مایه افتخار است که در کشور ما تصمیم گیری در لایه های مختلف صورت می گیرد، اما باید به عواقب زمانبر شدن برخی تصمیمها اندیشید.
استفاده از فرصت های سوآپ و ترانزیت نفت خام
او در بخش دیگری از سخنان خود به فرصت بهره مندی از ذخایر هیدروکربوری اشاره کرد و گفت: بعید است سبد انرژی دنیا در ۵۰ سال آینده شرایطی شبیه اوضاع کنونی داشته باشد و با توجه به اهمیت روزافزون انرژی های تجدید پذیر، نفت و گاز به اندازه امروز در تامین انرژی جهان نقش ایفا کند.
او ادامه داد: امنیت سیاسی و فیزیکی، موقعیت ژئوپلتیک ایران در قلب بیضی انرژی جهان، رتبه نخست ایران در برخورداری از ذخایر گاز طبیعی و رتبه چهارم در برخورداری از ذخایر نفت خام، سرمایه انسانی ماهر و نخبه و وجود حدود ۲۰۰ مخزن توسعه نیافته از مزیتهای صنعت نفت ایران به شمار می آیند.
زمانی نیا دیپلماسی انرژی ایران را دارای اهمیت بسیار ارزیابی کرد و گفت: باید برای تبدیل ایران به مرکز مبادلات و مدیریت بازار انواع حاملهای انرژی تلاش کنیم.زیرا همسایگان ایران به منابع ما نیاز دارند و فرصتهای زیادی در دریای خزر و در بخش سواپ و ترانزیت نفت خام در شمال کشور وجود دارد و در این زمینه مذاکراتی در دستور کار است.
به گفته هم اکنون فرایند گازرسانی به بغداد و بصره در حال نهایی شدن است و پروژه صادرات گاز به عمان در حال اجراست؛ همچنین امارات و کویت خواهان گاز ایران هستند.