به این معنا که طی دهههای گذشته کارکرد اصلی این کمیسیون تحتالشعاع تقاضای سازندهها برای افزایش تراکم و تغییر کاربری قرار گرفته است. با این حال پژمان پشمچیزاده، معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران روز گذشته با حضور در صحن علنی شورای شهر تهران گزارشی از عملکرد کمیسیون ماده پنج طی 10سال اخیر ارائه کرد که نشان میدهد تا ماه گذشته 560 صورتجلسه در کمیسیون ماده 5 مورد بررسی قرار گرفته که این صورتجلسات 5992 بند داشته است.
درحقیقت میتوان گفت که هر سال 19 صورتجلسه با 20 بند توسط کمیسیون ماده 5 مورد بررسی قرار گرفتهاست. به عبارت دیگر این کمیسیون طی سالهای اخیر هر دو روز یک مصوبه داشتهاست. به گفته وی در 10 سال اخیر میانگین صورتجلسات به 17 جلسه کاهش پیدا کرده است.
البته طبق آنچه معاون شهردار تهران اعلام کرد کمتر از یک سوم مصوبات کمیسیون ماده پنج در 10 سال گذشته مربوط به مصوبات موردی و انتفاعی (تکپلاکهایی که تقاضای تغییر کاربری یا افزایش تراکم فراتر از اسناد فرادست داشتهاند) بوده و باقی مانده مصوبات به مجوزهای حامی منافع عمومی شهروندان اختصاص داشته است.
اما آنچه در سالهای اخیر از مجموع عملکرد کمیسیون ماده پنج در شهر تهران خبر ساز شده و مورد نقد کارشناسان شهری قرار گرفته است به مجوزهایی بازمیگردد که مغایر با اسناد فرادست شهری برای برجسازی در پهنههای مختلف پایتخت صادر شده است.
مجوزهایی که در غیاب ضوابط بلندمرتبهسازی به شکل معناداری از سوی کمیسیون ماده پنج صادر شدهاند.(تدوین و تصویب ضوابط بلندمرتبهسازی بهعنوان تکلیف شهرداری و شورای عالی شهرسازی شناخته میشود). طبق آمار ارائه شده از سوی معاون شهرسازی و معماری شهرداری در حال حاضر 979 ساختمان بلندمرتبه (به ساختوسازهای بیش از 12 طبقه بلندمرتبه اطلاق میشود) در شهر تهران مستقر هستند؛ اما سهم 10 سال اخیر در صدور مجوزهای مربوط به این برجها چقدر است؟
آمارهای ارائه شده از سوی پشمچیزاده نشان میدهد از ابتدای سال 85 تا نیمه نخست سال جاری 406 فقره پروانه بلندمرتبهسازی در شهر تهران صادر شده است و مابقی به دورههای قبل از سال 85 مربوط میشود. بررسی این آمارها نشان میدهد علاوه بر آنکه صدور مجوز نیمی از برجهای ساختهشده در پایتخت به دوره 10 ساله اخیر مدیریت شهری اختصاص دارد، برجسازی در نبود ضوابط بلندمرتبهسازی، با عبور از کانال کمیسیون ماده پنج شکل قانونی به خود گرفته است.