1-
فيروزه عجمى: سنگ باطله ندارد و به رنگ آبى پر رنگ است. با ارزشترين نوع فيروزه است و به صورت گرد يا بادامى تراش داده مى شود.
2-
فيروزه شجرى: همراه با باطله است. پس از تراش سنگ باطله به صورت شاخه اى يا دندريتى نمايان مى گردد. اين نوع فيروزه را به صورت هاى گرد، بيضوى، اشکى و چهارگوش مى تراشند.
3-
فيروزه چغاله نيم رنگ: نسبتا شبيه فيروزه عجمى است اما کمرنگ تر است و روى آن، لکه هاى سفيدى ديده مى شود که در واقع کانى آلونيت است. نام چغاله به دليل اين است که مانند ميوه نارس کمرنگ تر از نوع عجمى است.
4-
فيروزه چغاله سفيد: شبيه چغاله نيم رنگ اما روشن تر است.
5-
فيروزه عربى: همان نوع شجرى است اما با قطر کمتر و ترا ش آن نيز سخت تر است. اين نوع فيروزه نامرغوب بوده و به رنگ سبز کمرنگ ديده مى شود. در صورتى که قطر آن بيشتر باشد، به آن فيروزه دو بهرى نيز مى گويند.
6-
فيروزه توفال رنگين: شبيه فيروزه شجرى است اما با سنگ باطله کمتر.
7-
فيروزه توفال نيم رنگ: همان فيروزه توفال رنگين اما روشن تر است. زيرا کاتيون Cu+2 در شبکه بلورى به طور کامل وجود ندارد.
8-
فيروزه توفال سفيد: همان توفال نيم رنگ است،اما خيل روشن تر است.
9-
فيروزه نرم: به دانه هاى خيلى ريز فيروزه که براى زينت دادن اشيا به کار مى رود، گفته مى شود.
10-
فيروزه درشت: به سنگهاى نسبتا درشت فيروزه که خرد نشده اند و رگه دارند، گفته مى شود.
11-
فيروزه خاکه: اين نامگذارى در معدن مرسوم است. اين نوع سنگ باطله ندارد و خالص است. به ابعاد مختلف و کروى در داخل رگه هاى بشدت دگرسان و خرد شده و به رنگ آبى روشن تا تيره يافت مى شود و بسيار گرانبهاست.
12-
فيروزه گل کاسنى: به فيروزه سبز پررنگ متمايل به خاکسترى گفته مى شود. دليل رنگ آن، وجود کاتيون Fe+2 در ساختمان آن است. به اين نوع فيروزه تلخ مى گويند.
نام نويسنده : حنانه حامى مطلق
بيست و ششمين گردهمايى علوم زمين شناسى سازمان زمين شناسى کشور