بر اساس
توصيف هندلي(1990)، طلا در آغاز به مقدار فراوان، توسط معدنكاريهاي
فراعنه در بيش از 5000 سال قبل، از نهشته هاي آبرفتي در طول رودخانه
نيل بدست مي آمده است. طولي نكشيد كه جستجو براي طلا به قيمت خوب در حبشه و ساحل شرقي آفريقا گسترش يافت. كل خاور
ميانه منطقه اي بسيار مستعد
براي معدنكاري و احداث معادن طلا در 2 تا 3 هزار سال قبل از ميلاد مسيح بود. پروسه هاي كشف و توليد طلا در طي دوره
آهن و امپراتوري روم، گسترش
يافت.
كشورهاي
اسپانيا و روسيه عمده ترين معدنكاران طلا را در
اين زمان داشته اند. كه به دنبال آن و در درجات بعدي، كشورهاي چين و آفريقا قرار مي گرفته اند. مهمترين تنزل و سقوط
توليد طلا در دوره سياه (Dark Ages)،
بوقوع پيوسته، و در دوره مياني ( Middle Aages)،
بازيافت طلا بسيار پراكنده بوده است.
طلاي اسپانيايي، كه از غارت و چپاول جنوب آمريكا در
قرن شانزدهم و نيز استخراج متعاقب آن در كلمبيا به عنوان بزرگترين همكار بدست آمد.
منشا
جديد مهمتري را جهت دست يافتن به ذخيره طلا نمايان
ساخت. در حدود 117000 تن شمش از نهشته هاي طلا تا 1990 بدست آمده كه از اين مقدار در حدود 16000 تن تا قبل از سال
1700 توليد شده است.بررسي روند
نرخ توليد طلاي جهان نشانگر اين است كه از كل 3000 تن طلا كه از سال 1700 تا 1850 معدنكاري مي شده، برزيل و روسيه
مهمترين توليد كنندگان طلا مي
باشند.
توسعه و توليد ناگهاني، از اواسط قرن نوزدهم، در
نتيجه كشفيات بي سابقه اي به لحاظ
اندازه و گسترش جغرافيايي به شرح زير بوقوع پيوست: _ حوزه
هاي طلا در كاليفرنيا در سال 1848 _ ويكتوريا و ولز جنوبي جديد "New South Weles " در سال
52-1851 _Wtwatersrand در سال
1886 _Cripple Creek در سال
1891 _Golden Mile در Kalgoorlie در سال 1893 _klondike در سال 1896
در يك فاصله كوتاه زماني 50 ساله پايان قرن، طلاي بيشتري نسبت به آنچه 5000 سال قبل حاصل شده بود، استحصال گرديد.