در اين
روش‌ها از اختلاف وزن مخصوص كانيهاي مختلف براي جدايش آنها از يكديگر استفاده مي‌شود. در قديم از اين روش براي
استخراج طلا از ذخاير آبرفتي(
پلاسر ) استفاده مي‌شد. معمولا از اين روش براي جداكردن ذرات دانه درشت طلا استفاده مي‌شود. اگرچه اخيرا شركت‌هاي
سازنده دستگاههاي كانه آرائي،
دستگاههايي را معرفي كرده‌اند كه مي‌توانند ذرات طلا را حتي تا ابعاد يك ميكرون و كمتر جداكنند( مانند جداكننده
نلسون و نادسن ). از روش‌هاي
ثقلي كمتر به‌صورت مستقل در بهره‌برداري از معادن و استحصال طلا استفاده مي‌شود و اكثرا از اين روش به‌همراه روش
سيانوراسيون و ملقمه‌سازي استفاده
مي‌شود.
از
كنسانتره يا محصول پرعياري كه از روش‌هاي ثقلي بدست مي‌آيد
مي‌توان طلا را به‌روش ملقمه جداكرد. جداكننده‌هاي ثقلي به چند گروه تقسيم مي‌شوند كه اساس كار همه آنها يكي است
ولي مكانيزم جداسازي در آنها
متفاوت است( جدايش در لايه نازك و يا جريان قائم ) در زير به چند روش متداول بصورت مختصر اشاره مي‌شود:
جيگ( Jig ): جيگ يكي از قديمي‌ترين
دستگاههاي پرعيار كردن ثقلي مواد است كه اصول كار آن هنوز به‌طور
كامل شناخته نشده‌است. از اين دستگاه معمولا براي پر عيار كردن مواد نسبتا دانه‌درشت استفاده مي‌شود. طرز كار
جيگ اينگونه است كه اگر سطح مشخصي
در داخل جيگ به‌عنوان سطح مبنا در نظر گرفته شود آب نسبت به اين سطح داراي دو حركت است، يكي رو به بالا يا حركت جهشي
و ديگري رو به پايين يا حركت
كششي، فركانس اين حركت بين 55 تا 330 مرتبه در دقيقه متفاوت است.
حركت
نوساني آب در داخل جيگ توسط مكانيزمي( مانند پيستون ) كه داراي حركت موجي يكنواخت است ايجاد مي‌شود. اين حركت در طول
لايه بار اوليه ايجاد حركت‌هاي
جهشي و كششي مي‌كند كه اين حركت باعث لايه‌بندي مواد مي‌شوند. ذرات
سبكتر كه در بالا قرار گرفته‌اند از قسمت سرريز خارج مي‌شوند و ذرات سنگين‌تر كه در قسمت پايين لايه قرار گرفته‌اند
مي‌توانند از قسمت ته‌ريز خارج
گردند. جيگ‌ها انواع گوناگوني دارند كه تعدادي از آنها عبارتند از: جيگ هارتس، جيگ دنور ، جيگ بوم، جيگ باتاگ و ...