-اصول ليچينگ:
در
عمليات ليچينگ ، ماده معدني در تماس با
حلالي مناسب قرار ميگيرد كه در نتيجه آن با انحلال كانيها يا تركيباتي
خاص از ماده مورد نظر ، محلولي غني شده با غلظت كافي بدست مي آيد . در طي اين عمليات لازمست حلال مورد استفاده بر
روي ساير كانيها ي تشكيل دهنده
سنگ معدني تاثير زيادي نداشته باشد و ميزان آنها در محلول غني شده از حد مجاز بيشتر نباشد .
بنابراين شناخت پارامترهاي موثر بر انحلال كاني با ارزش و كانيهاي گانگ از قبيل نوع و غلظت مواد
شيميايي مورد استفاده ، درجه
حرارت ، فشار و غيره ضروري است .
اكسيدها
و هيدروكسيدهاي فلزات رايج عملا" در
آب غير محلول هستند . حلالهاي رايج اين تركيبات در سيستم
هاي ليچينگ اسيدها و بازها هستند.
- عوامل
موثر بر ليچينگ عبارتند
از :
سطح خارجي كانيها ، دامنه نفوذ مواد شيميايي و
غلظت مواد شيميايي . علاوه بر عوامل
فوق ، پتانسيل اكسيداسيون- احيا ، درجه حرارت ، چگالي
پالپ و ويسكوزيته پالپ نيز داراي تاثير قابل توجهي هستند. بعضي از اين عوامل بستگي به طبيعت ماده معدني دارند و
براي يك كانه مشخص ثابت مي باشند .
بعضي از اين عوامل بستگي به طبيعت ماده معدني دارند و براي يك كانه مشخص ثابت ميباشند .
در روش
ليچينگ ، به عكس ساير روشهاي آرايش ،
خرد كردن سنگ معدني براي دستيابي به درجه آزادي زياد ضرورتي ندارد ، بلكه كافي است بار اوليه تا ابعادي خرد شود
كه دانه هاي كاني با ارزش موجود
در آن حداقل يك سطح آزاد پيدا كنند . به طور كلي هر چه ماده معدني بيشتر خرد شود،انحلال و در نتيجه بازيابي بيشتر
خواهد بود.