كانسار طلاي زگليك

- موقعيت جغرافيايي :
محدودة اكتشافي زگليك با وسعت تقريبي 12 كيلومتر مربع در فاصلة 11 كيلومتري ( فاصلة هوايي ) باختر اهر، در استان آذربايجان شرقي قرار دارد.
- زمين شناسي:
به طور كلي، سه واحد سنگ‌شناسي در محدودة مورد بررسي قابل تفكيك است:
1) واحد ائوسن بالايي: شامل سنگ‌هاي آذرآواري و گدازه‌اي با تركيب حدواسط ( شامل: تراكي‌آندزيت، لاتيت، آندزيت و آندزيت بازالت)
2)واحد بعد از ائوسن: شامل سنگ‌هايي با تركيب اسيدي ( شامل سنگ‌هاي داسيت پورفيري تا ريوداسيتي كه در بيشتر قسمت‌ها سيليسي شده‌اند (
(3 واحد كواترنري: شامل رسوبات آبرفتي دشت و آبرفت‌هاي جوان رودخانه‌اي.مهم‌ترين سيماي كاني‌سازي در محدودة مورد مطالعه، زون‌هاي كاني‌سازي رگه‌اي ـ رگچه‌اي مي‌باشد كه توسط گسل‌ها و زون‌هاي گسلي كنترل شده است. در مجموع 11 رگه و زون گسلي كه در آن كاني‌سازي رخ داده، شناسايي گرديده است. كه امتداد اغلب آنها شمال‌ باختر ـ جنوب‌ خاور مي‌باشد. پهناي رگه‌ها و زون‌هاي كاني‌سازي از 1 متر تا 20 متر و طول قابل مشاهدة آنها از 300 متر تا 750 متر در تغيير است.
كاني‌ اصلي تشكيل دهندة رگه‌ها و زون‌هاي كاني‌سازي كوارتز است.همچنين كانه‌هاي تشكيل دهندة آنها عبارتند از:
روتيل، پيريت، كالكوپيريت، گالن، تترائدريت، طلا، كووليت، آزوريت ـ مالاكيت، اكسيدهاي ثانويه و آبدار آهن. ساخت و بافت بيشتر رگه ها و زون‌هاي‌ كاني‌سازي از نوع بِرشي است.
در محدودة مورد مطالعه، اغلب سنگ‌ها و به‌ ويژه واحد توفي و گدازه‌اي ائوسن بالايي تحت تأثير محلول گرمابي، متحمل تغييرات شيميايي و كاني‌شناسي شده است. دگرساني گرمابي فراگير در محدودة مورد بررسي، دگرساني پروپيليتي است. از ديگر انواع دگرساني‌‌هاي محدوده مي‌توان دگرساني‌هاي آرژيليكي، سيليسي را نام برد. به نظر مي‌رسد بخشي از دگرساني آرژيليكي در شرايط گرمابي و بخشي نيز در اثر اكسيداسيون سولفيدها و تشكيل سيالات اسيدي سطحي بوجود آمده است. دگرساني گرمابي در حاشيه رگه‌ها شامل سيليسي‌شدن، آرژيليكي‌شدن، سريسيتي‌شدن مي‌باشد.
- مطالعات اکتشافي انجام شده:
به منظور مطالعات ژئوشيميايي و عيارسنجي، در اين مرحله از تحقيق بيش از 280 نمونه از رگه‌ها، زون‌هاي كاني‌سازي و نيز هالة دگرساني آنها ( كمر بالا و كمر پائين ) برداشت شده است. بر اساس نتايج بدست آمده، طلا در تمامي رگه‌ها و زون‌هاي گسلي كه در آن كاني‌سازي مشاهده مي‌شود، وجود دارد. بيشترين عيار طلاي اندازه‌گيري شده در محدودة مورد مطالعه 16 گرم در تن (ppm)، مربوط به يك رگة سيليسي با ضخامت 30 سانتي‌متر است.
- نمونه گيري پراکنده سطحي و سيستماتيک به تعداد 35 نمونه
- حفر ترانشه اکتشافي به حجم 333 مترمکعب
- ژئوفيزيک بروش IR-IS در محدوده اي به وسعت 54 هکتار
- تهيه نقشه 1:5000 زمين شناسي به وسعت 15 کيلومترمربع
- حفاري: 150 متر
- مطالعات XRD، مقاطع نازک و مقاطع صيقلي
- آناليز عنصري 818 نمونه جهت طلا و عناصر همراه
با توجه به گسترش کانه زايي و نتايج مختلف حاصله از بخش هاي مختلف هدف اکتشافي سال آتي عبارت است از تفسير نتايج سطحي بدست آمده جهت شناسايي مناطق پرعيار به منظور مطالعات تکميلي (حفر ترانشه و حفاري).

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام