- موقعيت
جغرافيايي:
محدوده
اکتشافي سيه کلان- آقاباباسنگ با مساحت 40 کيلومتر مربع در 12 کيلومتري شمال شرق
ورزقان(مرکز شهرستان ارسباران) قرار گرفته است.
اين محدوده بين طولهاي ? 17 41?? 46 الي ? 49 41??46 شرقي و عرضهاي ? 23
35?? 38 الي ? 06 38?? 38 شمالي محصور مي باشد.
محدوده
اکتشافي جزو مناطق مرتفع تا نيمه مرتفع منطقه بوده و بطور
کلي بخش شمالي محدوده بخش مرتفع و بخش جنوبي محدوده، بخش نيمه
مرتقع
را تشکيل ميدهد.کوههاي قازان داغي( ارتفاع 2413 متر از سطح دريا)،
قلعه
داغي(ارتفاع2404متر) و آت و ورنان داغي (ارتفاع2364متر) از نقاط
مرتفع
شمالي محدوده اند. حداقل ارتفاع محدوده اکتشافي نيز مربوط به جنوب
روستاي
سيه کلان و دره آقبلاق چايي بوده که داراي ارتفاع 1855 متر مي باشد.
راههاي
ارتباطي روستاهاي سيه کلان، آقاباباسنگ، کيقال، آق بلاق، بکرآباد
و...
مهمترين راههاي ارتباطي محدوده اکتشافي اند که با توجه به مسکوني
بودن
روستاهاي منطقه، نوع جاده ها تقريباً مناسب مي باشد.مسير ارتباطي
اصلي
از تبريز تا محدوده اکتشافي از طريق جاده آسفالته تبريز- ورزقان
،ورزقان- فرعي سيه کلان، جاده شوسه فرعي سيه کلان- سيه کلان ، سيه
کلان- آقاباباسنگ ميسر مي باشد.
زمين شناسي:محدوده
اکتشافي در زون البرز غربي- آذربايجان قرار مي گيرد
کهن ترين واحدهاي سنگي محدوده اکتشافي را سريهاي آتشفشاني- رسوبي ائوسن
تشکيل ميدهند. اين سنگها شامل تناوبي از توف و گدازه
هاي اسيدي تا متوسط ميباشد که در برخي نقاط دگرساني شديدي را متحمل شده
اند.
همزمان با اين
فعاليت هاي آذرآواري در بخش هايي از محدوده، رسوبگذاري
بصورت تناوب مارن، شيل و ماسه سنگ مشاهده ميشود. توده هاي نفوذي
اليگوسن
شامل گرانوديوريت و مونزونيت و همچنين يک واحد آتشفشاني اسيدي
واحدهاي
ائوسن را قطع نموده اند.
واحد بعدي
در محدوده اکتشافي را کنگلومراي پليوکواترنر و تناوب
سنگهاي رسوبي _ آتشفشاني اين زمان دربر ميگيرند. کنگلومراي پليوکواترنر بصورت
دگرشيب بر روي گدازه هاي ائوسن و سنگهاي نفوذي اليگوسن قرار گرفته
است.واحدهاي ائوسن داراي مرزهاي متفاوتي ميباشند.
اين واحدها که توسط
گرانوديوريت هاي اليگوسن در شمال سيه کلان قطع ميشود،
توسط کنگلومراي پليوکواترنر بطور دگرشيب پوشيده ميشوند و يا توسط گدازه
هاي کواترنر پوشيده ميشوند. در نهايت و در زمان کواترنر، فوران
انواع
گدازه ها را در محدوده اکتشافي مشاهده مي کنيم.
اين گدازه ها شامل انواع
آندزيت ، آندزي بازالت ، پيروکسن آندزيت، تراکيت، تراکي داسيت و
تراکي
بازالت ميباشد.همبستگي ماگمايي برخي از اين گدازه ها با هم مشخص و
برخي
نيز مستقل ميباشند.نهشته هاي آبرفتي رودخانه اي آخرين واحد زمين
شناسي
محدوده اکتشافي ميباشند.
فعاليتهاي
اکتشافي انجام شده: نمونه برداري اوليه( اکتشاف چکشي) توسط اکيپ سازمان
زمين شناسي و اکتشافات معدني منطقه شمال باختري در اين منطقه بيانگر
آنومالي9/2 گرم درتن طلا، مس در دره معدنلر مابين روستاي سيه کلان
و
آقاباباسنگ بوده که اين مورد در گزارش مربوط در سال 1380 اشاره شده است.
سوابق عمليات معدني
محدود و غير مدون در کنار انديس بدست آمده بيانگر احداث چند
حلقه چاهک و دپوي ماده معدني در کنار گسل مينراليزه ميباشد. تعداد 3 عدد
از اين دپوها کاملاً قابل شناسايي هستند که داراي ابعاد محدود
ميباشند.
با توجه به نتايج
نمونه برداري اوليه و بدست آمدن نتايج مطلوب در پي جويي اين مرحله،
ادامه عمليات اکتشافي در محدوده 40 کيلومترمربعي سيه کلان_ آقاباباسنگ
صورت پذيرفت .ابتدا محدوده اکتشافي در پروفيل هايي (جهت تهيه نقشه زمين
شناسي1:20000 و نمونه برداري معدني) مورد بازديد
صحرايي قرار گرفت و تعدادي نمونه معدني از رگه ها و بخشهاي سيليسي
جهت
آناليز طلا تهيه شد.
پس از کسب نتايج دو
ترانشه عمود بر امتداد گسل مينراليزه حفاري و نمونه برداري از
آنها صورت گرفت. در نهايت ترانشه هاي کوچکي در محلهاي اميد بخش حفاري و از
اين مناطق نيز نمونه برداري انجام گرفت.با توجه به سه دپوي کوچک ماده
معدني در اطراف گسل مينراليزه (که بيانگر عمليات معدنکاري قديمي در اين
محل بوده)، از هر دپو يک نمونه بصورت انتخابي از بخش هاي مس دار(با آثار
مالاکيت) تهيه شد که فراواني طلا در آنها بين 18 تا 2200
ppb ميباشد.
بطور کلي
نتايج حاصله بيانگر غني شدگي بخش سيليسي حاشيه گسل
مينراليزه از طلا ومس ميباشد اما گستردگي کم اين بخش
مينراليزه از عوامل منفي جهت ادامه عمليات اکتشافي باشد. به هر
حال
ميتوان محدوده را به عنوان يک انديس طلادار معرفي نمود و در صورت
صلاحديد
ادامه عمليات اکتشافي را به شرح ذيل براي آن تعريف نمود:
الف) حفاري تعدادي
ترانشه(حداقل 4 ترانشه) در بالادست و پايين دست ترانشه هاي 1و 2
.
ب) برداشت هاي
ژئوفيزيکي جهت تعيين عمق بخش مينراليزه حاشيه گسل.
ج) حفاري حداقل 2
حلقه گمانه جهت نمونه گيري معدني در اعماق 50 متري.