محمدرضا نعمتزاده امروز در هفتمین همایش فولاد و معدن با اشاره بر طرح جامع فولادی که باید تا سال ۱۴۰۴ به رقم ۵۵ میلیون تن برسد، گفت: زمان مطالعه بر روی طرح جامع فولادی حدود دو سال و نیم طول کشید که بازنگریهای آن هنوز هم ادامه دارد و باید آن را بر اساس شرایط جهانی به روز رسانی کنیم.
وی در ادامه افزود: بر اساس آمار تاکنون تولید سنگآهن کشور از ۶۲ میلیون تن به ۷۵ میلیون تن رسیده است که بر اساس هدفگذاریهای انجام شده نیاز داریم تولید این محصول را دو برابر کنیم.
وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به توسعهای که از ابتدای دولت در حوزههای مختلف معدنی رخ داده است، گفت: آمار نشان میدهد که ظرفیت تولید کنستانتره امروز به ۴۵ میلیون تن رسیده که نسبت به سال ۱۳۹۲ که تولید آن ۲۸ میلیون تن بود، بیش از ۶۰ درصد رشد داشته است. در حال حاضر نیز وزارت صنعت، معدن و تجارت تمرکز خود را روی تولید این محصول و سپس گندله متمرکز کرده است؛ به طوری که امروز به طور نسبی توانسته است توازنی را در مورد گندله ایجاد کند که تا دو ماه دیگر کمبودهای موجود در این زمینه نیز برطرف خواهد شد.
وی در ادامه افزود: همین آمارها برای گندله نیز که امروز ظرفیتی پنج میلیون تنی دارد افزایش ۶۶ میلیون تنی را نشان میدهد در حالی که تا پیش از این دو حلقه گندله و کنستانتره بیشترین کمبود را در زنجیره فولاد داشتند اما رشد مناسبی در این زمینهها ایجاد شده است.
نعمتزاده در ادامه آمارهای خود از تولید زنجیره فولاد، آهن اسفنجی را نیز که ظرفیتی ۲۷ میلیونی در تولیدش وجود دارد، شامل این رشد دانست و گفت: در حوزه آهن اسفنجی توانستهایم از ۱۹ به ۲۷ میلیون تن و در حوزه شمش از ۲۴ به ۳۱ میلیون تن و در نورد نیز از ۳۱ به ۳۷ میلیون تن رسید.
وی در ادامه با اشاره به وضیت تولید سنگآهن گفت: تمرکز در حوزه معدن نیز به سمت اکتشاف رفته است و فعالیت گستردهای در این زمینه به انجام رسیده ولی در مجموع تولید سنگآهن کشور از ۶۲ میلیون به ۷۵ میلیون تن افزایش یافته است و باید حرکت محصولات معدنی را به سمت ارزش افزوده پیش ببریم و این در حالی است که برخی گلهمند هستند که اینها بلندپروازی است اما ما یقین داریم که معادن ما ظرفیت بسیاری دارد که باید با گسترش فعالیتهای اکتشافی مورد بهرهبرداری قرار بگیرد.
نعمتزاده در ادامه با اشاره به وضعیت تولید ورق ضد زنگ در کشور گفت: باید تولید فولاد را در کشور در حوزه ورق ضد زنگ نیز گسترش داده و آن را تولید کنیم که این عمل کار سختی نیست و باید طوری در این مسیر حرکت کنیم که پیشرفتهای خوبی حاصل شود و به سمت تولید فولادهای مخصوص آلیاژی پیش برویم که در کنار آن تولید فولاد عادی نیز ادامه داشته باشد.