شاید هیچ بازار جهانی به اندازه
طلا جذابیت سرمایه گذاری نداشته باشد. برای قرن ها،
طلا به دلیل ویژگی های منحصر به فرد، نایابی، زیبایی و عدم فناپذیری، مورد توجه همیشگی انسانها بوده است. کشورها
طلا را به عنوان ذخیره ثروت و وسیله ای برای تبادل معاملاتی پذیرفته اند و افراد برای کسب اطمینان از تغییرات و عدم ثبات پولهای کاغذی، همواره بدنبال خرید و ذخیره
طلا بوده اند.
در حال حاضر، معاملات
طلا بجای شیوه های سنتی استفاده از شمش، سکه و جواهر آلات، در بازارهای بورس بین المللی صورت می گیرد. قراردادهای سلف خرید و فروش
طلا از ابزارهای معاملاتی با ارزش هستند که تولید کنندگان تجاری و مصرف کنندگان طلا از آنها استفاده می کنند.
طلا در طبیعت به صورتهای مختلفی یافت می شود: در ترکیبات نقره و سرب، رگه های کوارتز، سنگ ریزه های بستر رودخانه ها و یا به همراه سولفید آهن. در آب شور مقادیر قابل توجهی طلا یافت می شود اما استحصال آن مقرون به صرفه نیست. تلاشهای اولیه برای کسب طلا از هنگام اولین سفر دریایی کریستف کلمب صورت گرفت.
از سال 1492 تا 1600، کشورهای آمریکای شمالی و جنوبی و جزایر واقع در کارائیب بیشترین میزان استخراج طلا را داشتند و معاملات تجاری عمدتاً توسط این کشورها انجام می شد. در اواسط قرن 17، کلمبیا، پرو، اکوادر، پاناما و جزایر اطراف آن بیش از 61% از طلای کشف شده جدید را در اختیار گرفتند. در قرن 18، این کشورهای 80%
طلا جهان را عرضه می کردند.
پس از اکتشاف
طلا در کالیفرنیا در سال 1848، آمریکای شمالی به عنوان بزرگترین تولید کننده و عرضه کننده
طلای جهان شناخته شد. از سال 1850 تا 1875 مقدار اکتشاف