عيار طلا
به روش هاي مختف قابل تعيين است:
(1روش
سنتي
در
اين روش طلا را به روي سنگ کوارتز يا سنگ محک (که سنگ سياه سيليسي است) و در برابر اثر خورندگي اسيدها مقاوم مي باشد، مي
کشند. براي تعيين عيار طلا،
کليد عيارهاي مختلف را روي سنگ محک کشيده و عيارهاي پايين تر از 14 را توسط اسيد نيتريک خالص با غلظت هاي مختتلف و
عيارهاي بالاتر از 14 را توسط
تيزاب سلطاني يا مخلوط اسيد نيتريک و نمک طعام سنجيده و خورندگي نمونه ي مجهول را در برابر اسيدها، در مقايسه با
کليدهاي نمونه معين مي کند.
(2روش
تعيين با دستگاه اسپکتروفتومتر
مقدار معيني
طلا ( در حدود 100 ميلي گرم ) را وزن نموده و در تيزاب سلطاني حل کرده سپس با مقايسه ي استانداردهاي مختلف و با
کشيدن منحني، عيار نمونه ي مجهول
را معين مي کنند.
3)روش
کوپلاسيون
تقريبا 1/0 گرم طلا را با ترازوي آناليتيک وزن کرده و مقداري نقره ي
خالص عاري از طلا را به نسبت 3
به 1 در نظر مي گيريم چنانچه طلاي مورد آزمايش فاقد
مس باشد 50 ميلي گرم مس خالص به آن اضافه مي کنيم و در ورقه ي سرب خالص از فلزات گرانبها مي پيچانيم ( گلوله مي
کنيم ). مقدار سرب بستگي به مقدار
طلا دارد که قبلا تهيه و توزيع مي شود.
براي مثال:
براي
طلا با عيار بالاتر از 14 گرم و براي طلا با عيار پايين تر از آن ( مثلا 9 گرم ) 8 گرم سرب لازم است. ورقه ي حاصل از
سرب و طلا را به صورت گلوله
درآورده و در بوته کوپل قرار مي دهيم و در کوره اي به دماي 1050 درجه سانتي گراد ميگذاريم تا پس از ذوب شدن حالت
درخشندگي پيدا کند و سپس کوره را
خاموش کرده تا دماي آن به 850 درجه سانتي گراد کاهش يابد. دگمه ( گلوله ) موجود در کوپل را که حاوي طلا و آلياژي
از فلزات گرانبها مي باشد را در
20ml اسيد نيتريک يک و يک به مدت نيم ساعت در يک
بوته ي چيني يا بشر مي
جوشانيم تا خروج کامل گازهاي خرمايي رنگ نيتروز مشاهده شود. اين عمل را مي توان تا چند بار ادامه داد تا عاري از فلزات
اضافي شود.
طلاي حاصل را که به رنگ قهوه اي و شکننده است، دوباره
حرارت داده ( در بوته ي چيني و
در دماي 800 درجه ي سانتي گراد ) تا کاملا براق شود و طلاي حاصل را دوباره توزين کرده تا نسبت اختلاف وزن اوليه به
طلاي موجود را به دست آوريم و
عيار آن را معين کنيم.