- سختی : ۷ تا ۷/۵
- شكستگی : صدفی
- سیستم تبلور : هگزا گونال
- ▪ جلا : شیشه ای یا صمغی
- فرمول
Na,Ca)(Li,Mg,AL)(AL,Fe,Mn)۶(BO۳)(Si۶O۱۸)(OH)۴
تورمالین یك كانی سیلیكات و از دسته سیكلو سیلیكاتها می‌باشد.
چگالی بین ۳ تا ۳/۵ دارد. اسیدها بر آن بی‌اثرند. اگر از عرض به یك بلور
تورمالین بنگریم، معمولاً شكل مقطع آن را به صورت مثلثی با گوشه‌های گرد شده
مشاهده می‌كنیم.
رنگ تورمالین در اثر تغییر تركیب شیمیایی آن تغییر می
نماید، حتی گاهی رنگ رویه‌ها در دو انتهای بلور با هم اختلاف دارد.
- بر اساس رنگ و تركیب، تورمالین را به نامهای مختلفی می
خوانند از جمله :
▪ Achroite :-
- تورمالین سفید یا بی‌رنگ
▪ Bubellite :-
- تورمالین قرمز رنگ
▪ Dravite - :
- تورمالین منیزیم‌دار و قهوه‌ای رنگ
▪ Elbaite - :
- تورمالین سدیم‌دار و سبز رنگ
▪ Indicolite -
- تورمالین آبی رنگ
▪ Liddicoatite -
- تورمالین كلسیم‌دار و سبز رنگ
▪ Schorl -
- تورمالین آهن‌دار و سیاه رنگ
▪ Verde lite :-
- تورمالین سیلیسیم‌دار و سبز رنگ
- پیدایش :
تورمالین در پگماتیتها و سنگهای اطراف آن و در سنگهای
آذرین و دگرگونی یافت می‌شود.
- در ایران :
در اطراف مشهد و گرانیتهای الوند و سنگهای دگرگون شده در
شرق علم كوه و ........... دیده می‌شود.
- كاربرد :
این كانی در جواهرشناسی كاربرد داشته و به دلیل خاصیت پیزوالكتریسیته
قوی در فشارسنجهای حساس بكار گرفته می‌شود.
- ویژگی‌های شناسایی
از مهمترین ویژگی‌های تورمالین می‌توان به سیستم تبلور و
سختی این كانی اشاره نمود. نام این كانی از واژه سریلاینكایی «تورمالی» گرفته شده.
این كانی در سال ۱۷۰۳ از هندوستان به
اروپا برده شد.