غلامحسین منوچهری با بیان اینکه در حال حاضر با ۱۰ شرکت بین‌المللی تفاهم‌نامه (MOU) امضا شده است،گفت: قرارداد شش شرکت دیگر هم به زودی امضا می‌شود.
منوچهری که در همایش بررسی الزامات و چالش‌های قراردادهای مشارکت و ابزارهای مالی سرمایه‌گذاری در صنعت نفت سخن می‌گفت،با بیان اینکه ایران دارای ۱۵۷ میلیارد بشکه ذخایر نفت است، اظهارداشت: این به این معنی است که ۱۵۰ میلیارد ذخایر قابل استحصال داریم بنابراین هر چه بتوانیم اکتشاف جدید انجام دهیم یا با تکنولوژی‌های جدید بتوانیم ذخایر بیشتری برداشت کنیم و ضریب بازیافت را افزایش دهیم سرمایه‌گذاری زیرزمینی ما نیز افزایش پیدا می‌کند.
وی با تاکید بر اهمیت میادین نفتی مشترک، اظهار کرد: با وجود اینکه میادین نفتی مشترک برای ما مهم است مخازنی داریم که ممکن است در آینده قابل بهره‌برداری مطلوب نباشد و باید از این میادین با تکنولوژی‌های جدید به نحو احسن بهره‌برداری کنیم.
معاون امور توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت با اشاره به لایه نفتی پارس جنوبی، گفت: برای این لایه نفتی یک پروپوزال تهیه می‌کنیم که این پروپوزال بر اساس مدل قراردادی ۲۰ ساله است یعنی ۲۰ سال کار مداوم روی مخزن. در این پروژه چاه‌های نفتی و هوشمند حفاری می‌شوند و پایه تولید همین چاه‌ها هستند. سپس از انواع روش‌ها برای افزایش برداشت استفاده می‌کنیم و این فرآیند مستمر خواهد بود. برخلاف قراردادهای گذشته که پایه آنها مخازن دست نخورده بود و قرارداد منجر به افزایش تولید می‌شد اما از آنجایی که مخزن موجود زنده‌ای است قرارداد قبلی برای مخازن و میادین نفتی مناسب نیست زیرا حجم تولید دارای اهمیت است.
منوچهری ادامه داد: پیمانکار باید در قالب قرارداد طولانی مدت به ما منحنی تولید پیشنهاد کند و کار حفاری در همه ابعاد ادامه داشته باشد. در میدان آزادگان لایه‌های مخزنی متفاوت است و عمده نفت این میدان سنگین است. در میدان‌های که نوع نفت خام آنها سنگین است حجم نفت که با ریکاوری آزاد می شود پایین است. قرارداد با چینی‌ها بر اساس ۵.۵ درصد حجم بازیابی و استخراج (ریکاوری) برای میدان عظیمی که حجم آن ٤٠ میلیارد ذخیره است، بود. ما به دنبال فضای رقابتی هستیم که شرکت‌های بین المللی در کنار شرکت‌های داخلی بتوانند حجم بیشتری از این میدان برداشت کنند. یعنی به‌جای حجم بازیابی و استخراج ٥ درصد به ٢٠ درصد برسد.
وی با اشاره به مدل‌های جدید قراردادهای نفتی، گفت: در مدل جدید قرارداد نفتی سرمایه‌گذاری ممکن است چند مرحله‌ای باشد و در هر مرحله‌ای که سرمایه‌گذاری صورت می‌گیرد در بودجه سالیانه به تصویب می‌رسد و بعد بازپرداخت سرمایه‌گذاری با نرخ بهره‌وری پایین آغاز می‌شود. از ابتدا بر اساس حجم تولید در طول ۱۵ سال رقمی را در نظر می‌گیریم و شرکت طرف قرارداد سالیانه مابه‌ازای تولید از سود و پاداش بهره‌مند می‌شود. اگر شرکت نتواند به اهداف تولید برسد حداقل جریمه آن این است که از سود بهره‌مند نمی‌شود. دوره بازپرداخت سرمایه نیز ۱۰ ساله است.
معاون امور توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت با بیان اینکه عطش دنیا در توسعه مخازن ایرانی زیاد است، بیان کرد: کشورهای خارجی پتانسیل زیادی را در ایران می‌بینند. از طرف دیگر ظرفیت داخلی توان خوبی دارد. پیش‌بینی ما این است که حتی در میدان‌های بزرگ که اجراکننده شرکت خارجی است ۷۰ درصد کار را به شرکت‌های ایرانی بدهیم.
منوچهری ادامه داد: در حال حاضر با حدود ۱۰ شرکت بین‌المللی قرارداد MOU امضا کرده‌ایم و شش شرکت دیگر هم آماده امضای قرارداد هستند. برنامه ریزی برای مناقصه‌های بالادستی انجام شده است و آماده دریافت پیشنهادها هستیم.
وی ادامه داد: به طور کلی دو وجه کلی برای حضور شرکت‌ها پیش‌بینی شده است. وجه نخست این است که شرکت‌های ایرانی به عنوان طرف اصلی قرارداد باشند که این شرایط در مورد میدان‌های کوچک اتفاق می‌افتد و شرکت‌های خارجی به عنوان شریک یا مشاور در کنار شرکت‌های ایرانی حضور دارند. در وجه دوم نیز که در مورد میدان‌های بزرگ است شرکت‌های بین‌المللی به عنوان طرف اصلی قرارداد هستند و در کنار آنها شرکت‌های ایرانی وجود دارد که میزان سهم آنها تا ۴۹ درصد است.
معاون امور توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت با تاکید بر اینکه شرکت‌های ایرانی به عنوان سازنده تجهیزات مورد حمایت قرار می‌گیرند، افزود: ایرانی‌ها به عنوان شرکت‌های اکتشاف و تولید (E&P) مسیر خوبی را طی می‌کنند و صلاحیت یازده شرکت برای تبدیل به شرکت‌های اکتشاف و تولید تایید شده است. این موضوع تاکنون در کشور وجود نداشته است.