در حال حاضر یکی از دغدغه‌ها و نقدهای مشتریان ایرانی، خرابی زودهنگام خودروهای داخلی در درجه اول و همچنین خرابی قطعات یدکی در درجه دوم است. بر این اساس، مراجعه خودروهای داخلی در ماه‌ها ی ابتدایی تحویل به مشتریان به تعمیرگاه‌ها به‌دلیل کیفیت پایین قطعات بسیار زودهنگام‌تر از محصولات خارجی است. در نتیجه این مراجعات، نمایندگی‌ها به جای بهبود کیفی سرویس‌دهی معمولا بیشتر وقتشان به تعویض قطعات معیوب می‌گذرد.
از سوی دیگر اما ازآنجاکه قطعات یدکی نیز چندان سطح کیفی بالایی ندارند، مراجعه مشتریان به نمایندگی‌ها، زود به زود صورت می‌گیرد و این نیز چالشی دیگر برای ارائه خدمات پس از فروش مناسب است. نه اینکه سیستم داخلی نمایندگی‌های خدمات پس از فروش خودروسازان دارای نقاط ضعف نیست، با این حال نمی‌توان نقش قدیمی بودن خودروها و کیفیت پایین قطعات یدکی را در عملکرد آنها نادیده گرفت. طبعا اگر خودروها و قطعات داخلی از سطح کیفی بالاتری برخوردار بودند، تعداد مراجعه آنها به نمایندگی‌ها بسیار کمتر می‌شد و درنتیجه شرکت‌های خدمات پس از فروش خودروسازان می‌توانستند تمرکز اصلی خود را به جای کمیت، روی کیفیت خدمات قرار بدهند. این البته در شرایطی است که با ورود خودروهای جدید و خروج تدریجی محصولات قدیمی، می‌توان به بهبود خدمات پس از فروش نیز امیدوار بود؛ زیرا کیفیت مناسب این خودروها و قطعات شان، از تعداد مراجعه به نمایندگی‌ها خواهد کاست.