بازگشت پژو و پررنگتر شدن حضور رنو در یک ماه اخیر برای بسیاری این سوال را ایجاد کرده است که کدام میتوانند در بازار ایران موفقیت بیشتری کسب کنند، رنوپارس با پیمان کارگر بهعنوان مدیرعامل ایرانی خود که سرانجام بعد از به بنبست رسیدن در خرید پارسخودرو به خرید 60 درصد سهام شرکت مشترک جدید دلخوش کرد. رنو از یکسو دست بالا را در این مذاکرات داشت و هیچگاه با مشکلاتی که پژو به دلیل ترک بازار ایران در مذاکرات داشت روبرو نبود. از سوی دیگر بررسی بازارهای کشورهای دیگر نیز نشان میدهد رنو-نیسان وضعیت بهتری نسبت به پژو- سیتروئن دارد، گروه رنو-نیسان با حضور پررنگ در بازارهای نوظهور توانسته به فروش بالایی نسبت به رقیب دست یابد. همچنین رنو شریک قدرتمندی به نام نیسان نیز دارد، رقیبی که هر جا زور رنو به رقابت کفاف ندهد، نیسان به کمک او میآید. به علاوه در مدل جدید حضور رنو در بازار، پیمان کارگر مهمترین بخشهای تاثیر گذار در موفقیت یک شرکت را در اختیار خودش گرفت،فروش و خدمات پس از فروش بهعنوان پیشانی یک شرکت برای موفقیت در هر بازار، همان موضوعی که بارها مورد انتقاد او در سنوات گذشته قرار گرفت. اما رقیب رنو نیسان، پژو- سیتروئن، شرایط چندان مناسبی را برای رسیدن به این قرار داد پشت سر نگذاشت. PSA برخلاف رنو دست پایین مذاکرات را به دلیل عملکرد غیرقابل توجیهشان در زمان تحریمها داشت. آنها که به چشم هم زدنی بازار را ترک کرده موجب شده بودند تا مشکلات زیادی برای محصولات این شرکت در ایران پیش بیاید. PSA از یکسوی در بازارهایی مانند آمریکا، برزیل، هند و حتی فرانسه بهنوعی از رقیب سنتی خود نیز عقب افتاده است. از سوی دیگر PSA در قرارداد جدید با ایرانخودرو علاقهای نشان نداده است که بتواند بهصورت مستقل در بازار ایران حضور داشته باشد، درحالیکه شرکتهایی مانند رنو، فولکس و خودروسازان کرهای تمام تلاششان حضور مستقل و بدون همگرایی با دولت بوده است. اما در این میان پژو یک برگ برنده نیز دارد، آنهم تاوارس است، تاوارس نشان داده به دنبال ایدههای جدید است، و از زیروبم رنو نیز بهشدت با خبر است، عملکرد او در نمایشگاه امسال پاریس نیز نشان داد پژو به دنبال تغیر در استراتژیهای کلان خود است. حال باید بنشینیم و نظارهگر باشیم گروه رنو- نیسان با توجه به برتری فنی و قراردادی که در ایران دارند موفق خواهند بود، و یا پژو با ایدههای بکر تاوارس گوی سبقت را از رنو خواهد ربود.