- وجه
تسمیه: .از واژه
ایتالیایی آونتور اخذ شده است
- فرمول شيميايي: SiO2
- سیستم
تبلور: هگزاگونال
تا دمای 573 درجه
- شکل بلورها: منشوری
- بی پیرامیدال - پسودوکوبیک
- اشکال ظاهری: بلوری -
آگرگات دانه ای - توده ای
- رده بندی: اکسید
- جلا: شیشه ای
- صدفی
- رخ: ناقص -
مطابق با سطح 1011
- شکستگی: صدفی -
تراشه ای خشن
- سختی: 7
-وزن مخصوص: 2.65
- ميزان شفافيت : غیرشفاف
- نیمه کدر
- رنگ : قهوه ای
تیره،سبز
- رنگ اثر خط: سیاه
- ژیزمان: کمیاب ;
هند ، برزیل ، روسیه ، اسپانیا و چین
- پاراژنز:
فلدسپات ها،میکاها،آمفیبول ها،پیروکسن ها
- تشابه کانی شناسی: آپاتیت
- پولوسیت - بریل - توپاز - فناکیت
- منشا تشکیل:
ماگمایی- پگماتیتی - هیدروترمال - دگرگونی - رگه های تیپ آلپی
- دگرسانی ها - رسوبی
- محل پیدایش:
هند
- کاربرد: جواهرسازی
تشخيص نوع ساختگي آن از نوع طبيعي مشكل است.