خبرگزاری ترند نوشت:شرکت ملی نفت ایران (NIOC) در بازیابی سهم بازار از دست رفته‌اش در معاملات نفت جهانیعکس‌العمل سریع داشت و در عرض شش ماه حدود چهار میلیون بشکه نفت خام در روز تولید کرده است، هرچند قدم بزرگ دیگر زمانی شکل گرفت که «قراردادهای نفتی ایران» (IPC) تایید شد و به تصویب نهایی رسید.
این قدم‌های بزرگ نشان‌دهنده این است که نفت – گاز و پتروشیمی ایران به عنوان منابع رشد کشور باقی می‌مانند و این تجارت سرآغاز اولین سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی ایران است. نیاز به یادآوری نیست که ایران آخرین گزینه باقی‌مانده بکر در تجارت جهانی است.
ایران قابلیت دریافت حدود ۳۷۰ تا ۳۸۰ میلیارد دلار سرمایه در دهه آینده را دارد. تمام زیربناهای تجارت نفت کشور در جای خودشان است. در کمتر از یک دهه ایران می‌تواند به «گروه تریلیون دلاری» بپیوندد. (دسته‌بندی غیررسمی کشورهای اقتصادی جهان با تولیدات داخلی بیش از دو تریلیون دلار در سال).
این گزارش می‌افزاید: با توجه به این موارد، شرکت ملی نفت ایران لازم است که دیدگاه و سیاست‌هایش را تحت نظارت بین‌المللی قرار دهد و پس از تحقق موفقیت‌آمیز قراردادهای داخلی و خارجی‌اش شروع به حرکت به سمت بازار جهانی کند که جایگاه قانونی‌اش در تجارت نفت جهانی را استوار کند.
آمریکا پس از تنها سه ماه از گذشت انقلاب اسلامی، اولین تحریم‌هایش را بر تجارت نفت ایران تحمیل کرد. این وضعیت در ۳۷ سال گذشته پابرجا بود. در واقع ایران تنها کشوری نیست که قربانی تحریم‌های آمریکا شد. این تحریم‌ها در دیگر کشورها نیز احساس شد مانند: ونزوئلا، روسیه، لیبی، عراق و نیجریه. برای سال‌ها دولت‌های آمریکا یکی پس از دیگری از تحریم‌ها به عنوان وسیله‌ای برای کنترل منابع نفت استفاده کردند.
شکی نیست که سیاست‌های مداخله‌گرانه جهانی در صنعت نفت راهی برای دفاع در برابر فشارهای خارجی است.
برپایه مطالعات انجام شده توسط گروه تحقیقات انرژی وینا و گروه تحقیقات اوپک، کشورهای غربی در فرصت‌های تجاری از دست رفته در ایران بیش از ۲۸۰ میلیارد دلار از دست داده‌اند، بنابراین در حال حاضر اتحاد اروپا در تلاش است که تجارت از دست رفته‌اش در ایران را جبران کند.
وقتی بحث تجارت در میان باشد، محدودیت سقف آسمان است. اقتصاد و شراکت جهانی ایران دارای پتانسیل بزرگی است.