آزمایش تغییر روش پرداخت‌های اینترنتی در فرنگ

طریقه پرداخت‌های اینترنتی كه فروشنده فقط شماره كارت، تاریخ انقضا و شماره سه رقمی دیگری را از خریدار دریافت می‌كند و بصورت آنلاین عملیات بانكی مشتری را انجام می‌دهد، دچار آنچنان مشكلات امنیتی و مستعد خلاف كاری است كه فقط به درد پیامبران الهی و اقوام درجه اول آنها می‌خورد. مثلی ایرانی می‌گوید كه: "مالت را سفت نگه دار و مردم را دزد نكن." به عبارت دیگر نباید امكان خلاف كاری را آنچنان ساده و سهل كرد كه هر انسان شیر پاك (منظورم پاك یادت نره نیست) خورده‌ای را به وسوسه بیاندازد.
آنقدر پرداخت اینترنتی در فرنگ ساده است كه ما انسان‌های جهان چندم را متعجب می‌نماید. در سال‌های اخیر سختگیری كمی بیشتر شد و علاوه بر شماره و تاریخ انقضای كارت، شماره‌ای سه رقمی نیز بر آن اضافه گردید كه در پاره‌ای از موارد استفاده می‌شود و در بسیاری از موارد مورد استفاده نیست و به همان دو مشخصه اكتفا می‌شود. این شماره را معمولا روی كارت یا پشت آن درج می‌نمایند و برای بسیاری از افراد كه صاحب كارت نیستند هم قابل رویت است. یكی دیگر از مشكلات اینست كه اگر یك بار اطلاعات كارت به فروشنده‌ای عرضه شد، از این به بعد قابل سرقت می‌شود. مشكل بزرگ فرنگی‌ها، سرقت دسته جمعی این گونه اطلاعات است كه هر از چند گاهی مقدار كمی از اخبار را كه نتوانسته‌اند پنهان كنند، از منابع مختلف می‌شنویم.
مدتی است كه تعدادی از مشتریان آمریكایی كه مبادرت به خرید آنلاین می‌نمایند، برای احتراز از مشكلات امنیتی، پرداخت های خود را به طریق آفلاین انجام می‌دهند. اگر چه راه‌های بسیاری در حال حاضر وجود دارد و توسط مشتریان استفاده نیز می‌شود، اما پرداخت بصورت آفلاین، مكمل روش‌های دیگر مانند حساب مستقل و كارت پیش پرداخت شده است. این مشتریان بجای وارد كردن شماره و مشخصات كارت اعتباری یا نقدی خود در سایت فروشنده، با یك مركز تلفنی تماس گرفته یا یك چك به توسط ایی-میل می‌فرستند. روش آفلاین هزینه بیشتری برای فروشنده داشته و برآورد می‌شود كه چند میلیون عدد در سال شده باشد.
یك نكته قابل توجه اینست كه فرنگی‌ها برای هر كاری لازم نیست كه دست به دامن سازمانهای‌ دولتی شده و برای تعیین مقررات دست و پاگیر مدت زیادی سرگردان شوند. شركت‌های عرضه كننده یك محصول، كافی است كه مسایل بیمه و حقوقی مرسوم را انجام داده و بازاریابی لازم را انجام دهند. در ایران برای هر كاری باید التماس و خواهش و تمنا كنی و بعد از اینكه كارت راه افتاد مشاهده كنی كه چندین مورد بدون طی كردن این مراحل به سر منزل مقصود رسیده و رنج شما را متحمل نشده‌اند. هر وقت این مسایل حل شد، ما هم جهان اول می‌شویم.
بانك‌های دیگری هم هستند كه روش آنها تقریبا مانند بانك‌های ایران و توصیه بانك مركزی ایران است. در این روش آنها از سایت بانك خود استفاده كرده و پرداخت را انجام می‌دهند. بدیهی است كه امن‌تر از سایت بانك برای مشتریان آن بانك در اینترنت وجود ندارد. سایت مربوط، اطلاعات واریز پول را به فروشنده به طریق مناسب خبر می‌دهد و فروشنده بر اساس آن اقدامات لازم را انجام می‌دهد. در این روش، وقتی كه مشتری خرید خود را در سایت فروشنده انجام داد، روش پرداخت امن را انتخاب می‌نماید. فروشنده یك ایی-میل به مشتری ارسال كرده و مبلغ مورد نظر و اطلاعات لازم را درج می‌نماید و همزمان اطلاعات لازم را برای بانك می‌فرستد.
مشتری نیز بعد از دریافت ایی-میل، به سایت بانك خود مراجعه كرده و وارد قسمت پرداخت امن شده و اقدام به تایید پرداخت وجهی می‌نماید كه بانك نیز آنرا دریافت كرده و تایید می‌نماید. بانك در این حالت، وجه را آنی به حساب فروشنده واریز كرده و فروشنده را از نتایج حاصل شده مطلع می‌نماید تا اقدام به ارسال اجناس خریداری شده بنماید.
حداقل ۷ میلیون آمریكایی برای پرداخت قبوض خود از سایت بانك و حساب كارت یا حساب‌های دیگر استفاده می‌كنند. این روش می‌تواند مورد استفاده در قبوض تكراری نیز واقع شود كه به محض تایید مشتری، مبلغ مورد نظر به حساب فروشنده در بانك مورد نظر واریز می‌گردد.
یكی از شركت‌هایی كه از این روش استفاده كرده است، مودا سولوشنز است كه از فروشندگان یك تا یك ونیم درصد كارمزد اخذ می‌نماید. این مقدار برای فروشندگان خارجی ارزانتر از كارت اعتباری و نقدی تمام می‌شود. شركت‌های دیگری كه از این روش استفاده می‌نمایند كاردینال كامرس و پارادیتا هستند كه سكیور ایی بیل را مورد استفاده قرار می‌دهند.