پلاتین با منشأ طبیعی از مدت زمان طولانی شناخته شده اند و آلیاژهای پلاتین نیز در از همان دوران ساخته شده اند. اگر چه این فلز توسط هندیها قبل از Columbian مصرف می شد اما اولین اروپایان ظهور پلاتینیوم رابه سال 1557 براساس نوشته های Julius Caesar Scaliger انسان شناس ایتالیایی در سال 1558-1484 نسبت داده اند كه در معادن امریكای مركزی بین پاناما و مكزیك یافته بود. اسپانیایی ها زمانی كه این فلز در كلمبیا كشف كردند، نام این فلز راPlatina یا نقره كوچك نامیدند. اسپانیایی ها توجه نمودند كه پلاتین یك ناخالصی ناخواسته در نقره ایجاد می كند وزمانی كه نقره استخراج می شود، پلاتین اغلب دور ریخته می شود.
پلاتین توسط یك اختر شناس به نام Antonia de Ulloa و Dan Jorge JuanySantacilia (1773-1713) كشف شد. Ulloa، Platina Del pinto را مشاهده نمود كه به صورت یك ناخالصی است كه باطلا در نیوگراند (كلمبیا) یافت می شود.
اگر چه پلاتین در انگلستان كاربرد پیدا كرد و حتی در جامعه سلطنتی نیز رسوخ كرد، اما از انتشار آن جلوگیری شد و تا سال 1748 به صورتیك فلز ناشناخته بود.
حالا تصور می شود که پلاتینیوم قیمتی تر از طلاست. قیمت پلاتینیوم بسته به سطح دسترسی به آن تغییر می كند اما به طور عادی تا 8 برابر مثل طلا افزایش قیمت می یابد. این فلز در تشخیص الكترود ئیدروژن استاندارد استفاده می شود.