یافتن راه‌حل‌هایی برای مشکلات روزمره کسب و کار

یافتن راه‌حل‌هایی برای مشکلات روزمره کسب و کار
مربیگری یكی از روش‌های آموزشی است كه باعث می‌شود افراد با تجربه بیشتر و به بهترین شكل ممكن رشد كنند. مربیگری، هم یك سبك است و هم روشی برای برقراری ارتباطات رو در رو، كه به یك مدیر كمك می‌كند تا از رشد مهارت‌های كاركنانش در قبال فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده حمایت كند.
● مربیگری برای عملكردی بهتر
مربیگری یكی از روش‌های آموزشی است كه باعث می‌شود افراد با تجربه بیشتر و به بهترین شكل ممكن رشد كنند. مربیگری، هم یك سبك است و هم روشی برای برقراری ارتباطات رو در رو، كه به یك مدیر كمك می‌كند تا از رشد مهارت‌های كاركنانش در قبال فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده حمایت كند. در حالت مربیگری، مدیر با یادگیرنده همكاری می‌كند تا مشخص شود كه یادگیرنده برای شغل فعلی و آتی خود، به چه مهارت‌های جدیدی نیاز دارد و بدین ترتیب به تحقق اهداف حرفه‌ای كمك می‌شود.
در جلسات مربیگری، مدیر به طور مستقیم با یادگیرنده كار می‌كند، به او اجازه آزمایش كردن می‌دهد و به او كمك می‌كند تا از فرصت‌های بیشتری استفاده كند. مربیگری شبیه به تربیت نیرو است. البته مربیگری برای انجام دادن وظایف خاص، آموزش مهارت‌ها یا شیوه‌های خاص مناسب است در حالی كه تربیت نیرو به دنبال رشد بلند مدت یك سازمان است.
مربیگری از مهارت‌های ارزیابی استفاده می‌كند اما آنها را با هدفی سازنده‌تر تلفیق می‌كند. در حقیقت ارزیابی، بی‌طرفانه و بر اساس مشاهده شكست‌ها یا موفقیت‌ها است اما مربیگری، رابطه‌ای مفید است كه در آن مربی، اقدام به هدایت و راهنمایی می‌كند.
● وقتی مربیگری به درستی انجام شود، این مزایا را به همراه می‌آورد:
▪ در قبال رشد كاركنان، رویكردی مقرون به صرفه است.
▪ به جای استخدام پرسنل اضافی، مهارت‌های كاركنان فعلی را افزایش می‌دهد.
▪ به مربی، نوعی حس موفقیت و ارزشمندی می‌دهد.
▪ به دیگر كاركنان درباره ارزش جایگاه سازمان، پیامی مثبت می‌دهد.
▪ در كاركنان ایجاد انگیزه می‌نماید، چرخش كاركنان و هزینه‌های استخدام كاركنان را كاهش می‌دهد.
▪ به یادگیرنده كمك می‌كند تا از آن‌چه كه به طور نظری آموخته در دوره‌ها و دیگر آموزش‌ها استفاده كند.
● مربیان باید:
▪ صبور، مراقب و كمك‌كننده باشند.
▪ دارای مهارت خوبی برای شنیدن باشند.
▪ از نقاط ضعف و قوت خود آگاه باشند.
▪ دارای مهارت‌های زبانی و غیرزبانی باشند.
▪ ناظر و مشاور خوبی باشند.
● مشكلات
▪ از آنجا كه مربیگری رو در رو است، كارآیی آن به منابع خاصی محدود است.
▪ اگر ساختاری واقعی برای فعالیت وجود نداشته باشد، مربیگری چیزی بیشتر از سخنرانی یك استاد برای شاگردش نخواهد بود.
▪ برای برگزاری جلسات مربیگری، مدیر یا معلم ممكن است به كمك افرادی نیاز پیدا كنند كه به مربیگری، به عنوان یك روش آموزشی، هیچ تعهدی ندارند.
● راهنمای عملی
۱. رویكردی را مشخص كنید.
▪ برای معرفی ضوابط، یك جلسه مقدماتی با یادگیرنده داشته باشید.
▪ نیازهای یادگیری را كه باید در جلسات مربیگری به آنها پرداخته شود، مشخص كنید، در مورد آنها به توافق برسید و آنها را اولویت‌بندی كنید.
▪ در مورد معیارهای موفقیت به توافق برسید و استانداردی را معین كنید كه بر اساس آن موفقیت سنجیده شود.
▪ روش‌های مختلف را بررسی كنید و یك طرح دقیق تدوین نمایید.
۲. سبك ارجح یادگیرنده را مشخص كنید.
هر فردی به روش‌های مختلفی یاد می‌گیرد. برای این‌كه تعلیم خصوصی مؤثر باشد، لازم است بدانید روش مؤثر برای آموزش یادگیرنده چیست. روش‌های مختلفی از جمله نگاه كردن مستقیم، گوش دادن، فكر كردن، خواندن، مشاهده كردن، منعكس كردن و امتحان كردن را مشخص كرده و رویكرد یا تركیبی از رویكردها را تعیین كنید كه مناسب‌ترین هستند.
۳. مدت مربیگری را مشخص كنید.
در مربیگری، مهارت‌ها را به طور واقعی امتحان نمایید. چنین جلساتی را باید به دقت برنامه‌ریزی كنید. با توجه به فهرستی كه در مورد اولویت‌ها تعیین كرده‌اید، در خصوص زمان جلسات به توافق برسید.
۴. برگزاری جلسه مربیگری
● در خصوص سطح‌های آموزش، موارد ذیل را به خاطر داشته باشید:
▪ این سطوح روشن و آسان باشند. در این حالت جزئیات آن‌چه رخ می‌دهد، برای یادگیرنده توضیح دهید.
▪ باید به علایمی مانند حركت بدن یا پرسش‌های غیرضروری كه نشان می‌دهد یادگیرنده تمركز خود را از دست داده، توجه كنید.
▪ نكات مناسب و مهم را خلاصه كرده و نحوه كمك به یادگیرنده را برای درك نكات كلیدی، بررسی کنید.
▪ اجازه دهید یادگیرنده هر چیزی را امتحان كند. در این زمینه به او كمك كنید و در صورت لزوم مسائل را به او یادآوری نمایید.
▪ به شكلی فعالانه، عملكرد خوب یادگیرنده را ترغیب و تشویق كنید.
۵. ارایه بازخورد
بازخورد، برای تجربه كردن و آموزش بهتر یادگیرنده، الزامی است. در ارایه بازخورد صادق باشید اما توجه داشته باشید كه این بازخورد سازنده باشد. همیشه تلاش كنید تا ارایه آنها به شكلی موفقیت‌آمیز صورت پذیرد.
۶. فعالیت‌های موقتی یادگیری را برنامه‌ریزی كنید.
فعالیت‌های توسعه را برای یادگیرنده برنامه‌ریزی كنید تا در فاصله جلسات مربیگری، آنها را انجام دهد. همیشه، همه چیز را برای یادگیرنده آماده و مهیا سازید اما در عین حال او را ترغیب كنید تا انگیزه‌اش را حفظ كند و به طور مستقل فرصت‌هایی را برای دستیابی به مهارت‌های جدید شناسایی كند. در مورد اهداف جلسات عمومی به توافق برسید.
منبع خبر: نشریه میثاق مدیران
  ۱۵ آبان ۱۳۸۹ ساعت ۱:۲۹:۱۷ بعد از ظهر
شما اولین نفری باشید که نظر میدهد

 همین حالا نظر خود را ثبت کنید:

نتایج یافت شده: 0 مورد