انويديا (nVIDIA)، بزرگ‌ترين توليدکننده تراشه‌هاي گرافيکي جهان

در سال 1993 جن سون هوآنگ، كريس مالاچوسكى و كورتيس پريم شركتي به نام «انويديا» (nVIDIA) در شهر سانتا کلاراي کاليفرنيا تاسيس کردند.
اين شركت تا سال 1998 بسيار ناشناخته بود؛ اما با ارائه پردازنده گرافيكى ريوا براى كامپيوترهاى شخصى خود را مطرح و اولين پردازنده چندرسانه‌اى خود را در سال 1999 ارائه كرد. سپس شرکت به سهامى عام تبديل شد و در ماه مه همان سال، 10 ميليون پردازنده گرافيكى فروخت. خانواده معروف GeForce نيز در اوايل همان سال توسط اين شركت عرضه شده بود. انويديا در سال 2000 شركت DFX3 كه زمانى يك سازنده بزرگ پردازنده‌هاى گرافيكى بود، را خريدارى كرد. انويديا تحقيقات و توسعه تراشه‌ها را در داخل شركت انجام مي‌داد؛ اما توليد تراشه‌هاى سيليكونى را به شركت‌هاى ديگر واگذار مى‌كرد. در ابتدا ظرفيت توليد تراشه خود را از سه شركت STM،TSMC و IBM تامين مى‌كرد، اما از آنجا كه توليد تراشه شامل مراحل متعددى بود و هر كدام از آنها به يك شركت مرتبط بود و تاخير زيادى در توليد به وجود مي‌آمد كه گاهي باعث اخلال در عرضه و تقاضا مى‌شد، شروع به داخلي کردن فرآيند کرد. در حقيقت تا آن زمان انويديا يك شركت غيرمستقل بود؛ چون تراشه‌ها خارج از اين شركت ساخته مي‌شدند؛ ولى به دليل در اختيار داشتن فناورى پيشرفته گرافيكى بيشتر از آن به عنوان يك شركت جهانى ياد مي‌شد.
سپس انويديا خط توليدى يك خانواده از ريزتراشه‌هايش به نام nForce را براى مادربوردهاي AMD طراحى کرد. اين ريزتراشه‌ها به دليل کارآيي بالاي خود به سرعت بازار تراشه‌ها را گرفتند و انويديا حتي شرکت «ويا» را کنار زد و به عنوان بزرگ‌ترين تامين‌کننده تراشه براي AMD شناخته شد.
انويديا با معرفي تکنولوژي SLI به بهترين انتخاب براي مشتاقان بازي معرفي شد و در همان زمان شرکت اينتل با قراردادي از آنها خواست تا براي پردازنده‌هاي اين شرکت هم تراشه بسازد. کارآيي اين تراشه‌ها بسيار نزديک به كارآيي تراشه‌هاي اينتل بود و در پاره‌اي از موارد حتي بهتر عمل کردند. در همين سال‌ها، انويديا رابطه‌هاى بسيار قوى با شركت‌هاى سازنده قطعات و ديگر موسسات مانند SGI ايجاد كرد و تا فوريه سال 2002، اين شركت 100 ميليون پردازنده گرافيكى به بازار ارائه كرده بود.
انويديا در خيلى از ابعاد شبيه به رقيب ديرينه خود؛ يعني ATI عمل مى‌كرد. براي اينکه هر دو شرکت نقطه شروع يکساني داشتند و هر دو با فروش کامپيوتر شخصي کار خود را آغاز کردند؛ اما بعدها به کار تخصصي‌تر و عميق‌تر در فروش تراشه‌ها براي همه نوع سيستم ارتباطي و کامپيوتر‌هاي شخصي پرداختند و كار خود را به كنسول‌هاى بازى هم گسترش دادند.
انويديا سپس به توليد كارت گرافيكى با كد NV1 روي آورد كه بر اساس فناورى سطوح چهارگانه، با خروجى صدا و پورت بازى مخصوص دسته‌هاى بازى ساخته شده بود. از آنجا كه كنسول بازى سگاساترن هم از فناورى مشابه NV1 استفاده مى‌كرد، بسيارى از بازى‌هاى آن به بازى‌هاى كامپيوترى قابل اجرا روى NV1 تبديل شدند؛ اما فناورى NV2 به صورت داخلى با نام پروژه NV2 ادامه يافت كه با سرمايه‌گذارى چند ميليون دلارى شركت سگا پشتيبانى شد. سگا فكر مى‌كرد كه يك تراشه گرافيكى همراه با خروجى صدا، قيمت تمام شده كنسول بازى بعدى آن را كاهش خواهد داد. با اين حال حتى سگا هم متوجه شد كه فناورى سطوح چهارگانه نامناسب است.
جن سون هوآنگ، مديرعامل شركت متوجه شد كه اگر قرار است شركت بعد از اين دو شكست پابرجا بماند، بايد تغييرى صورت گيرد. او «ديويد كرك» را كه محققى برجسته درگروه نرم‌افزار «كريستال دايناميكس» بود ‌(که به دليل كيفيت تصويرى محصولاتش زبانزد بود) به كار گرفت. ديويدكرك با به كارگيرى تجربه‌اى كه شركت درباره گرافيك سه بعدى سخت‌افزارى داشت و درك نزديكى كه از به كارگيرى عملى در زمينه تبديل تركيبات داشت، انويديا را متحول كرد. به عنوان اولين تحول شركت، انويديا فناورى‌هاى گرافيكى متفرقه را رها كرد و به پشتيبانى كامل DirectX پرداخت. در ضمن براى كاهش هزينه‌هاى توليد كاركردهاى چند رسانه‌اى محصولات خود را بسيار كم كرد. همچنين يك چرخه شش ماهه توليد را دنبال كرد که نفع اصلى آن در اين بود كه اگر محصولى از شركت با شكست مواجه مى‌شد، شركت در ورطه ورشکستگى قرار نمى‌گرفت و به زودى محصول بعدى شكست قبلى را جبران مى‌كرد. با اين حال از آنجا كه پروژه NV2 سرى بود و كاركنان شركت هم اخراج شده بودند، بسيارى از كارشناسان امور اقتصادى فكر مى‌كردند كه انويديا ورشكست شده است. به همين دليل وقتى محصول ريوا128 به بازار معرفى شد، به دليل كارآيى بالا و قيمت مناسبش، انتخاب بسيار خوبي براى سازندگان كارت‌هاى گرافيكى بود. بعد از اين كه انويديا محصول برجسته خود را به نحو مناسبى به فروش رساند، هدف داخلى شركت را دو برابر كردن خط لوله‌هاي پيكسل درون تراشه قرار داد تا كارآيى بهترى به دست آورد.
در دسامبر 2004 انويديا اعلام کرد كه در ساخت كنسول بازى جديد سونى با نام PS3 همكارى خواهد كرد و به موجب آن، سوني خواهان ساختن سري کارت RSX توسط انويديا براي پلي استيشن 3 بود. اين کارت گرافيک يک هسته اصلي به شرکت سوني ارائه مي‌کرد و در آن دوره به جز قدرت اين شرکت، اعتبار انويديا نيز مي‌توانست به کمک سوني بيايد.
در مارس 2006 مشخص شد كه انويديا قرار است RSX را به عنوان يك هسته اوليه به سونى ارائه دهد و سونى به تنهايى مسوول ساخت و توسعه آن خواهد بود و انويديا فقط حمايت‌هاى لازم را براى تحويل هسته اوليه به شركتي كه سونى انتخاب مى‌كند، انجام مى‌دهد. اين موضوع كاملا متفاوت با قراردادى بود كه مايكروسافت با اين شركت داشت كه در آن ذکر شده بود كه پردازنده گرافيكى XBOX360 توسط انويديا با خط هميشگى توليد آن تحويل شود.
در فوريه 2008 انويديا شرکت آگيا تکنولوژي را از آن خود کرد که اين خريد اهداف دو شرکت را براي توليد هيجان‌انگيزترين تجربه بازي، تحت تاثير قرار داد. امروزه تراشه‌هاى اين شركت با نام‌هاى وانتا، جي فورس، ريوا و کوادرو، محصولات گرافيكى 12 شركت سازنده لوازم جانبى رايانه هستند و همچنين در PDA و گوشي‌هاى همراه استفاده مي‌شوند. شرکت اکنون بيش از 5 هزار کارمند دارد و در سال گذشته ميلادي درآمدي بالغ‌بر سه ميليارد و 300 ميليون دلار را از آن خود کرد.
کوشان غلامي

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام