زمانی
که در مورد الکتروفرمینگ و آبکاری بررسی و فکر می کنیم به‌طور ناخود آگاه استفاده از این تکنیک در صنعت به ذهن
ما می رسد. این در حالی است که
پرفسور Stanley Lechtzin رییس
بخش هنر و صنعت دانشگاه Temple از الکتروفرمینگ به‌عنوان تکنیکی در کارهای هنری به
ویژه جواهرسازی استفاده کرده
است.
داشتن
ذوق هنری، اطلاعات علمی و فنی و بالاخره تجهیزات، جزء سه موردی است که در این زمینه لازم و ضروری هستند. استاد Lechtzin با دانستن این سه مورد اولین فرد هنرمندی است که تجربه بسیار عمیقی
در استفاده از الکتروفرمینگ در حرفه
جواهر سازی را دارا است. یکی از دروس جواهر سازی او در
دانشگاه به‌طوراختصاصی در مورد استفاده از الکتروفرمینگ در جواهر سازی است.
این
روش، جواهرساز را قادر می سازد که با خیال راحت هر شکل و اندازه ای را طراحی و تولید کند. بدین معنی که با استفاده
از الکتروفرمینگ در جواهر سازی
دیگر محدودیت شکل و به ویژه اندازه جواهر وجود ندارد.
با
استفاده از این روش نه تنها امکان ساخت جواهر آلات بزرگ امکان پذیر است بلکه با توجه به اینکه در روش الکتروفرمینگ
می توان آنها را تو خالی در
آورد. بنابراین بسیار سبک هستند و از لحاظ قیمت ارزان تمام می شوند و هم این که به آسانی می‌توان بر روی گردن آنها را
حمل کرد و از سنگینی آنها خسته
نشد، در عین حال که زیبایی کاملی دارند.
یکی از
استادان جواهرسازی الکتروفرمینگ را در سال ۱۹۶۲ با چند وان بسیار
کوچک ۸/۳ لیتری و یک رکتیفایر با قابلیت "جریان سازی معکوسperiodic
reverse" شروع کرد و در سال پیش، با یک خط جدید که شامل ۹
وان بود کار را ادامه و توسعه داد.
وان های
مزبور شامل:
- وان
۸۹ لیتری تمیز کاری الکتریکی. وان ۷۶ لیتری نقره سیانوری.
- وان
۱۸۹ لیتری شستشو با آب. وان ۷۶ لیتری شستشو با آب.
- وان
۱۸۹ لیتری اسید شویی. وان ۷۶ لیتری آبکاری نقره با ضخامت ظریف.
- وان
۱۸۹ لیتری سولفات مس اسیدی. وان ۲۶ لیتری آبکاری طلا.
- وان
۱۸۹ لیتری نیکل براق.
عمل
الکتروفرمینگ بر روی مومی که به طور معمول از مشتقات نفت است انجام می‌گیرد. بدین معنی که موم مورد نظر تحت ذوب و
ریخته گری در یک قالب فلزی و یا
غیر فلزی مانند پلاستیک با مواد معدنی شکل دلخواه را به خود می‌گیرد.