شرکت بانکي لويدز

در قرن 18 ميلادي سه نسل از خانواده لويد در بيرمنگام انگلستان زندگي مي‌کردند. پس از درگذشت سيمپسون اول در سال 1725، پسرانش چارلز و سيمپسون دوم کارخانه آسياب شهر را خريدند و به تجارت آهن مشغول شدند. سيمپسون دوم يک کوره آهنگري نيز خريداري کرد. پس از فوت چارلز در سال 1741 و به ارث رسيدن ثروتش، سيمپسون دوم بسيار ثروتمند شد و يک سال بعد يک باغ بزرگ زمان اليزابت را خريد و در آن قصر باشکوهي برپا کرد.
او در سال 1765در سن 66 سالگي به همراه پسرش سيمپسون سوم و يک کليدساز به نام جان تيلور اولين بانک بيرمنگام را با نام «تيلورز و لويدز» تاسيس کردند. حدود 100 سال طول کشيد تا اين بانک محلي اولين شعبه رسمي خود را در سال 1864 در اولدبري افتتاح کند. اولين سمبل آنها يک کندوي عسل بود که صنعت و کار سخت را نشان مي‌داد. وقتي اين بانک در سال 1884 بنگاه همفري استوکس را خريداري کرد، آرم آن را که يک اسب سياه بود، به عنوان سمبل جديد خود انتخاب کرد. استوکس يک زرگر و امانتدار پول مردم بود که اين آرم را از سال 1677 براي بنگاه خود انتخاب کرده بود.
پسران لويدز طبق سنت پدرانشان هر کدام بانک‌هايي در لندن تاسيس کردند که همه آنها از جمله بارنت، هوارس، ‌هانبري و لويد، بعدا به بانک لويدز اصلي پيوستند. در سال 1872 بانک ملي نيوزيلند براي گسترش روابط مالي بين قاره‌اي شعبه‌اي در لندن افتتاح کرد و مديرانش همکاري زيادي با لويدز داشتند.
اين بانک خصوصي که در سال 1865به يک شرکت سهامي با نام «شرکت بانکي لويدز» تبديل شده بود، پس از چندين بار تغيير نام، مجددا در سال 1889 به نام بانک لويدز ثبت شد. البته هيچ ارتباطي بين بيمه لويدز لندن، دفتر ثبت لويدز و ليست لويدز (که توسط کافه لويدز توليد شده بود) وجود نداشت.
لويدز در سال 1919 سهم کوچکي در بانک ملي انگلستان پيدا کرده و در سال 1966 به صورت آشکار آن را خريداري کرد. در سال 1968 تلاش بانک لويدز براي ادغام با بانک‌هاي بارکليز و مارتينز بي‌ثمر ماند و از سوي کميسيون ادغام و انحصار بر ضد منافع عمومي تلقي شد. نهايتا بارکليز يک سال بعد مارتينز را از آن خود کرد. لويدز در سال 1972 يکي از موسسان شرکت کارت اعتباري مشترک به همراه بانک ملي وست مينستر، بانک ميدلند و بانک رويال اسکاتلند بود که نوعي کارت اعتباري عرضه کردند که امروزه به نام مسترکارت معروف است. آنها همچنين اولين ماشين آنلاين استفاده از کارت‌هاي پلاستيکي مغناطيسي را معرفي کردند که امروزه با نام ATM در تمام نقاط جهان استفاده مي‌شود. در سال 1978 بانک ملي انگلستان دفتر مرکزي خود را از لندن به ولينگتون انتقال داد.
بانک لويدز در سال 1995 با بانک پس‌انداز امنا (Trustee Savings Bank) که به TSB معروف بود، ادغام شد و Lioyd TSB را که از لحاظ سرمايه پس از HSBC دومين بانک بزرگ انگلستان در آن زمان بود و بزرگ‌ترين سهم بازار را در بريتانيا داشت، تاسيس کردند. اولين رييس اين بانک «سر رابين ايبز» بود. اين بانک به دليل اينکه پيشينه زيادي در انگلستان داشت و کماکان راه لويدز را ادامه مي‌داد، از محبوبيت و اعتماد بالايي نزد مردم انگلستان برخوردار بود.
تاسيس Lloyds TSB آغاز تثبيت بازار بانکي انگلستان در مقياس بسيار بزرگ بود. تا سال 1999 تمامي شعبه‌هاي اين دو بانک در ولز و انگلستان، نام جديد مشترک را بر سردر خود قرار دادند و از يک قانون ثابت پيروي مي‌کردند. شعبه‌هاي اسکاتلند نيز با حفظ عبارت اسکاتلند در آخر نام خود، همين قوانين را در دفاتر گسترده خود در شبه جزيره بريتانيا اجرا مي‌کردند.در سال 2000 آنها يک شرکت بيمه عمر اسکاتلندي را به ارزش 7 ميليارد دلار خريداري کردند که اين گروه را به دومين تامين‌کننده اين نوع بيمه در انگلستان تبديل کرد. در سپتامبر همان سال بخش مالي Lloyds TSB سيستمي خريداري کرد که به تامين خدمات مالي شخصي و جزئي مي‌پرداخت و نام آن را اسب سياه گذاشت.
آنها در اکتبر سال 2003 با فروش يکي از زيرمجموعه‌هاي خود که در استراليا و نيوزيلند فعاليت مي‌کرد، به يک گروه بانکي موافقت کردند. در ژوئيه 2004 شعب خود در آرژانتين و کلمبيا را به شرکت‌هاي محلي آن کشورها واگذار و تمرکز خود را روي بريتانيا حفظ کرد. در سال 2005 نيز امتياز توليد کارت‌هاي اعتباري گلدفيش خود را به بانک مورگان استنلي فروخت و دو سال بعد شرکت بيمه عمر خود را با مبلغ 977 ميليون دلار به بانک آلمان واگذار کرد. پس از تمامي اين واگذاري‌ها لويدز در سال 2008 اقدام به خريداري بانک HBOS کرد که پس از مذاکرات فراوان اين امر در 19 ژانويه 2009 محقق شد.اکنون فعاليت‌هاي اين مجموعه به بانکداري عمومي، عمده‌فروشي، بيمه و مبادلات بين‌المللي محدود مي‌شود و با بيش از 146 هزار کارمند در شعب مختلف خود، در سال گذشته ميلادي درآمدي بالغ بر 45 ميليارد دلار را از آن خود کرده است.
کوشان غلامي

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام