بوگاتي (bugatti)، سلطان طراحي خودرو

در روز 15 سپتامبر سال 1881 «اتوره آرکو ايزيدورو بوگاتي» در خانواده‌اي هنرمند در شهر ميلان ايتاليا به دنيا آمد. او در سنين جواني استعداد قابل توجهي در طراحي اتومبيل از خود نشان داد و همچنين علاقه زيادي به اتومبيلراني داشت.
اتوره در سن 18 سالگي با اتومبيل 2 سيلندر خود در يک مسابقه محلي پيروز شد. او به عنوان طراح براي چندين شرکت از جمله «داتز» کار کرد و به خاطر طراحي و ساخت اتومبيلي کوچک با موتور 4 سيلندر 1208سي‌سي در خانه خود مشهور شد. او شرکت بوگاتي را در سال ۱۹۰۹ به منظور توليد خودروهاي سفارشي و خاص تاسيس کرد؛ ولي در سال 1910 او پنج دستگاه اتومبيل با موتور 1327سي‌سي ساخت و در سال بعد اين تعداد به 75 دستگاه افزايش يافت. در کنار توليد خودرو‌هاي خياباني، بوگاتي حضور قدرتمندانه‌اي در مسابقات سرعت داشت که کسب قهرماني در اولين مسابقات گرند پري موناکو و در قهرماني مسابقات 24 ساعته لومان نمونه‌اي از آنها است.
بوگاتي در سال 1911 اتومبيل کوچکي با موتور 855 سي‌سي ساخت که توسط کمپاني پژو خريداري و 3095 دستگاه از آن توليد شد. در آن سال، ارنست فردريش رانندگي اتومبيل‌هاي بوگاتي را به عهده گرفت و در مسابقات شرکت کرد و در سال 1911 در مسابقه گراند پري به مقام قهرماني رسيد. در سال 1913 بوگاتي يک اتومبيل با موتور 5000 سي‌سي توليد کرد که هر سيلندر آن داراي 3 سوپاپ بود. با وجود ساخت فقط 3 نمونه از اين اتومبيل، همين طرح راهگشاي ساخت موتورهاي سه سوپاپ نوع 30 و 37 در دهه 1920 شد. يکي ديگر از توليدات کمپاني مدل 13 بود که تا جنگ جهاني اول توليد آن ادامه داشت. تلاش‌هاي بوگاتي در جنگ، به توليدات نظامي متمايل شد و سال‌هاي جنگ را در پاريس به طراحي موتور هواپيما سپري کرد. از جمله کارهاي او طي اين دوران توليد يک موتور 16 سيلندر با قدرت 500 اسب‌بخار بود.
پس از جنگ جهاني اول، شهر مالشيم که کارخانه در آن قرار داشت جزو خاک فرانسه شد. پس از جنگ اتوره بوگاتي به کمپاني خود بازگشت و توليد مدل 13 را از سر گرفت. جانشين اين مدل مدلي 16 سوپاپه بود که پس از برنده شدن فردريش در مسابقات گراند پري سال 1921 در شهري در شمال فرانسه به نام پرشيا اين مدل نام اين شهر را گرفت. موفقيت زود هنگام اين اتومبيل موجب ساخت دوهزار دستگاه از آن تا سال 1926 شد.
در کشورهاي ديگر نيز تعداد زيادي اتومبيل تحت امتياز بوگاتي توليد شد. بوگاتي در سال 1922 با مدل 8 سيلندري به نام مدل 30 در بازار فروش اتومبيل موفقيت چشمگيري به دست آورد. در همان سال مدل 35 ساخته شد؛ اما به علت عدم توانايي‌هاي لازم براي شرکت در مسابقات، اين اتومبيل به افراد غيرحرفه‌اي فروخته شد. در فاصله بين دو جنگ جهاني مدل 30 موفق ترين اتومبيل مسابقه‌اي بوگاتي بود و تا سال 1926 موفق به پيروزي در 12 مسابقه شد. مدل 37 با موتوري کوچک‌تر براي افرادي که توانايي خريد مدل 35 را نداشتند، ساخته شد. بعد از آن مدل 40 با بازدهي مناسب و قيمتي قابل قبول براي عموم مردم به بازار عرضه شد.
در سال 1926 روياي بوگاتي براي ساخت اتومبيلي که بتواند دنيا را تسخير کند با مدل رويال 41 به حقيقت پيوست. اين مدل با يک موتور 15هزار سي‌سي و قدرتي معادل 300 اسب بخار بسيار مهيج بود، ولي فقط 6 نمونه از آن ساخته شد که تنها 3 دستگاه از آن فروخته شد و بقيه نزد خانواده بوگاتي باقي ماند.
بوگاتي بعدها به علت مشکلات مالي ناچار به مهاجرت به پاريس شد و در آنجا به طراحي هواپيما و کشتي پرداخت، ولي پسرش جيان در کارخانه واقع در مالشيم باقي مانده و راه پدر را ادامه داد. او در ابتداي ورود خود به کارخانه، مدل 57 با موتور8 سيلندر را توليد و در سال 1934 به بازار عرضه کرد. در سال 1939 حدود 700 دستگاه از اين اتومبيل ساخته شد.
متاسفانه جيان در آگوست 1939 دقيقا قبل از جنگ جهاني دوم هنگام آزمايش يک اتومبيل مسابقه‌اي در گذشت. با شروع جنگ جهاني دوم اين شرکت نيز مانند بسياري ديگر از شرکت‌هاي هم دوره خود با شکست مواجه شد. مرگ جيان و آغاز جنگ جهاني دوم ضربات سختي را بر کارخانه بوگاتي وارد کرد و فروش مدل‌هاي گران قيمت که بخش عمده‌اي از درآمد شرکت را شامل مي‌شد، کاهش يافت. بوگاتي در ابتداي جنگ کارخانه را به پاريس منتقل کرد، اما اين کار سودي نداشت، چون جنگ به زودي به پاريس کشيده شد. پس از آن، کارخانه مالشيم بار ديگر مشغول ساخت وسايل نقليه جنگي شد و اتوره بوگاتي به بوردو رفت و مشغول فعاليت بر روي چند پروژه ديگر شد. او با کمک پسر کوچکترش رولاند، مدل 73 با موتور 1500 سي‌سي را ساخت، گرچه تا زمان مرگش در آگوست سال 1947 فقط تعداد اندکي از اين اتومبيل توليد شد.
در سال 1951 با مديريت پير مالکو، يک مدل تجديد نظر شده 57 در کارخانه مالشيم ساخته شد. پس از اين تاريخ، تلاش‌ها براي نگهداشتن کارخانه با شکست مواجه شد و در سال 1963 يک توليد کننده هواپيماي ديگر به نام هيسپانو سوئيزا کارخانه را خريداري نمود. کمپاني بوگاتي بعدها جذب يک کارخانه هواپيماسازي فرانسوي شد و کارخانه مالشيم به توليدات قطعات هواپيما پرداخت. گروهي از تجار اروپايي در سال 1987 نام بوگاتي را براي زنده نگه داشتن ياد اتوره بوگاتي خريداري کردند و کمپاني جديد بوگاتي در شهر کامپوگاليانو ايتاليا تاسيس شد و در اوايل دهه 1990 اتومبيل فوق سريع 12 سيلندر «کوادتوربو» با سرعت 322 کيلومتر در ساعت و قدرت 550 اسب بخار را توليد کرد. شرکت بوگاتي در سال ۱۹۹۸ توسط فولکس واگن خريداري شد و اکنون توليد بسيار محدودي دارد. مايکل شوماخر قهرمان اتومبيلراني جهان يک نمونه از اتومبيل‌هاي بوگاتي را در سال 2003 خريداري کرد. در سال‌هاي اخير نيز يک مدل قديمي پرشيا که به مدت 75 سال زير آب مدفون شده بود، پس از خارج کردن به مزايده‌گذارده شد و به مبلغ 350 هزار دلار توسط موزه مولن کاليفرنيا خريداري شد. اين کارخانه طي احياي مجدد توسط فولکس واگن اکنون فقط اتومبيل‌هاي اسپورت خاص توليد مي‌کند.
کوشان غلامي

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام