در سال 1854 کارخانه توليد لوازم برنجي «بندي‌کت و برنهام»، مجموعه واتربري (Waterbury) را براي توليد ساعت ديواري با استفاده از چرخ‌دنده‌هاي برنجي تاسيس کرد. اين مجموعه به طور رسمي در 27 مارس سال 1857 به عنوان يک شرکت مستقل با سرمايه 60 هزار دلار به ثبت رسيد.
در سال 1854 کارخانه توليد لوازم برنجي «بندي‌کت و برنهام»، مجموعه واتربري (Waterbury) را براي توليد ساعت ديواري با استفاده از چرخ‌دنده‌هاي برنجي تاسيس کرد. اين مجموعه به طور رسمي در 27 مارس سال 1857 به عنوان يک شرکت مستقل با سرمايه 60 هزار دلار به ثبت رسيد.
در آن زمان، صنعت ساعت سازي آمريکا با شرکت‌هاي عظيم خود که اکثرا در ايالت کانتيکت قرار داشتند، ميليون‌ها عدد ساعت توليد مي‌کرد، به طوري که نام اين منطقه را «سوئيس آمريکا» گذاشته بودند. شرکت واتربري يکي از بزرگ‌ترين اين شرکت‌ها، هم در زمينه توليد داخلي و هم صادرات، به خصوص به کشورهاي اروپايي بود. اين شرکت، ساعت‌هاي ديواري خود را با قيمت تمام شده بسيار کمتري نسبت به رقباي اروپايي خود توليد مي‌کرد.
واتربري در سال 1887 شروع به توليد ساعت‌هاي جيبي کرده و آن را به نام فيل معروف آفريقايي، «جامبو» نامگذاري کرد. فروش اوليه اين ساعت‌ها در نيويورک با استقبال خوبي مواجه شد و توانست نظر تاجر بزرگ «رابرت اينگرسول» را که از پيشگامان بازاريابي محسوب مي‌شد به خود جلب کند. در اواخر قرن 19، واتربري با قرارداد جديدي که با رابرت و برادرش بسته بود، ميليون‌ها عدد از اين ساعت را با نام خود آنها توليد کرد.
در سال 1896 اينگرسول نوعي ساعت جيبي يک دلاري به نام «اينگرسول يانکي» را نيز به واتربري سفارش داد که آنچنان محبوبيت بالايي پيدا کرد که لقب «ساعتي که دلار را معروف کرد» را گرفت.
واتربري در اوايل قرن بيستم، به دليل مشکلات مالي و بازاريابي نامناسب، تا مرز ورشکستگي پيش رفت و براي جبران آن روي توليد ساعت‌هاي گران قيمت متمرکز شد. ولي اين کار نيز مانع ورشکستگي آنها نشد و نهايتا در سال 1914 اين کارخانه توسط برادران اينگرسول خريداري و مجددا مشغول توليد شد.
با آغاز جنگ جهاني اول، تقاضا براي نشانگرهاي زمان بيشتر و بيشتر شد. توپچي‌هاي توپخانه نياز به يک راه آسان و سريع براي اندازه گيري زمان در هنگام کار با سلاح داشتند. واتربري با اضافه کردن بندهاي برزنتي به ساعت‌هاي جيبي کوچک زنانه و اضافه کردن عقربه‌هاي شب تاب، با تبديل آنها به ساعت‌هاي مچي نظامي، اين امر را محقق ساخت.
پس از دوران رکود اقتصادي که براي شرکت بسيار سخت بود، اين شرکت دوباره هويت خود را در بازار پيدا کرد. در سال 1930 طي قراردادي که با شرکت والت ديزني منعقد شد، توليد ساعت‌هاي معروف ميکي ماوس تحت نام اينگرسول آغاز شد و معرفي عمومي اين محصول در نمايشگاه جهاني شيکاگو در ژوئن سال 1933، اولين سود چند ميليون دلاري شرکت را پس از گذراندن بحران مالي به ارمغان آورد. پس از آن اين کارخانه تحت نام اينگرسول به توليد و فروش ساعت در اروپا و ساير بازارهاي جهاني پرداخت.
در سال 1940 «توماس اولسن» نروژي که به دليل حمله نازي‌ها، با خانواده‌اش به آمريکا آمده و به دنبال سرمايه‌گذاري براي کمک به فعاليت‌هاي جنگ بود، به همراه «لهمکول» بيشتر سهام اين کارخانه را خريداري کرد. با رياست و مديريت اين دو، کارخانه به بزرگ‌ترين توليدکننده تايمر فيوز براي محصولات دفاعي تبديل شد.
در سال 1942 يک کارخانه جديد ديگر، طي 88 روز ساخته شد که در آن به توليد تايمرهاي دقيق بپردازند. در آگوست سال بعد، جايزه برتر نظامي ارتش آمريکا براي توليد «فيوز آنگلو آمريکن» به اين شرکت تعلق گرفت و به اين دليل در پايان سال، سهامداران راي به تغيير نام شرکت به «شرکت تايم آمريکا» دادند.
پس از پايان جنگ، سفارشات کارخانه کاهش يافت و مديران شرکت به اين نتيجه رسيدند که يک ساعت ارزان، دقيق و بادوام، مي‌تواند فروش موفقيت‌آميزي در پي داشته باشد. اين امر با استفاده از اتوماسيون بالاي توليد فيوزهاي جنگي و يک طراحي ساده امکان‌پذير بود. دوام اين ساعت نيز با استفاده از آلياژهاي سخت جديدي که در جريان تحقيقات زمان جنگ کشف شده بود ميسر شد. اين نوآوري‌ها نهايتا منجر به توليد برند «تايمکس» در سال 1950 شد که اولين بار در فروش آزمايشي ساعت‌هاي ويژه پرستاران استفاده شد.
اين ساعت مچي براي تاکيد روي دوام، با شعار تبليغاتي «فقط يک گردگيري لازم دارد تا به کار خود ادامه دهد» به بازار معرفي شد. دوام که مشخصه اصلي اين نام تجاري بود، بعدها در تبليغاتي که تايمکس را در «تست شکنجه» قرار مي‌دادند، شديدا مورد تاکيد قرار گرفت. اين آگهي‌ها، ساعت‌هاي تايمکس را در شرايط دشوار گوناگون و ضربه‌هاي سخت و دماهاي بسيار پايين قرار مي‌دادند تا دوام آنها را به نمايش بگذارند.
اين آگهي‌ها باعث تبليغات گسترده کلامي و معروفيت نام تايمکس شدند، تا جايي که در سال 1960، يک سوم ساعت‌هاي آمريکا نام تايمکس را يدک مي‌کشيدند. پانزده سال بعد اين نسبت بيشتر شد و برند تايمکس نيمي از بازار آمريکا را اشغال کرد.
در سال‌هاي اخير با پديد آمدن برندهاي مختلف سوئيسي، فروش اين کارخانه کاهش يافت و به همين دليل ساختارهاي کارخانه در سال 2008 تغيير يافت و ساعت‌هاي GPS دار، ساعت‌هاي داراي مانيتور ضربان قلب براي تمرينات ورزشي و ساير محصولات پيشرفته نيز به توليدات آن اضافه شدند.
اکنون تايمکس بزرگ‌ترين توليدکننده ساعت در آمريکا است و سومين نام تجاري محبوب وسايل زينتي ويژه بانوان مي‌باشد.
کوشان غلامي
۱۸ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۷:۳۷:۴۱ قبل از ظهر