Gold(طلا)
از اسم گوتيك Gult گرفته شده‌است. اين فلز از قديمي‌ترين
فلزات
شناخته شده است كه مورد استفاده قرارگرفته است، زيرا به سادگي
شكل‌پذير
مي‌باشد. هندي‌ها اولين بار در كتاب مقدسشان(4000 سال قبل از ميلاد مسيح)
به طلا اشاره كرده‌اند. قديمي‌ترين معدن طلا(4000 سال قبل از ميلاد مسيح)
در بين‌النهرين، در خاورميانه و مربوط به سومريان بوده‌است. يافته‌ها
نشان مي‌دهد بين سال‌هاي2654 تا 2685 قبل از ميلاد در آبيدوس(Abydos)
و
نگده(Nagada) مصر، زرگري مرسوم بوده‌است.
اين زمان به پيش
از تاريخ استفاده از نقره برمي‌گردد. در اين زمان استفاده از طلا در
جواهرسازي و تزئينات، بجز براي فرعونيان، خانواده آنها، كاهنين و
مقامات
بلند پايه ممنوع بود. براساس اطلاعات محلي در مصر، طلا براي اولين
بار
در نيل آبي و معادن خاص گزارش شده كه به سال 2200 قبل از ميلاد
برمي‌گردد.
گنجينه‌هاي فوق‌العاده
يافت شده در مقبره فرعون توتانخامون(TutanKhamun) كه در سال
1350 قبل از ميلاد مسيح دفن شده، شاهدي بر استانداردهاي
بالاي زرگري در مصر است. تابوت او شامل 110 كيلوگرم طلاي ناب است كه
چهره وي بر روي آن با دست كنده‌كاري و تزئين شده است(شكل1). صدها سال بعد در
تمدن اينكاها(Incas)، طلا ارتباط تنگاتنگي با
پرستش خدا داشت؛ چنانكه معبدي براي خورشيد، بنام كوري‌كانچا(Coricancha)
در
كوزكو(Cuzco) بنا نهاده شد كه پايتخت اينكاها در قرن14
شد. سقف كاه‌گلي آن داراي رشته‌هايي از طلا و روي آن سرشار از
تزئينات
و سرير زرين بود(O.Medenbach,H.Wilk1986).
در يونان
باستان
سكه‌هاي طلا در سده‌هاي هفتم و هشتم پيش از ميلاد رايج بوده است و
در
ارمنستان استفاده از سكه‌هاي طلا در سده اول پيش از ميلاد شروع شد.