بزرگ‌ترين کارخانه شيريني‌سازي جهان

11 برند برتر آن که سالانه يک ميليارد دلار براي شرکت درآمد ايجاد مي‌كنند، شامل کرفت، کادبري، اسکار ماير، مکسول‌هاوس، نابيسکو، اورئو، پنير خامه‌اي فيلادلفيا، جيکوبز، ميلکا، پتي بور و تريدنت مي‌باشند. کرفت که يک شرکت سهامي‌عام مستقل است، در ليست بورس نيويورک وجود داشته و در سال 2008 به جاي «گروه بين‌المللي آمريکا» يکي از اجزاي شاخص صنعتي داو جونز شده است.
در سال 1903 «جيمز کرفت» يک عمده فروشي پنير در شيکاگو راه اندازي کرد. او که در سال اول، حدود 3000 دلار و يک اسب ضرر کرده بود، تا سال 1909 تجارت خود را توسعه بخشيد و از برادرانش نيز در‌اين تجارت خانگي کمک گرفت.
در سال 1915 شرکت کرفت، پنير پروسس پاستوريزه را معرفي کرد که نياز به نگهداري در يخچال را نداشته و تاريخ مصرف بيشتري داشت. در سال بعد، ‌اين امتياز ثبت گرديد و حدود 6 ميليون پوند از محصولات کرفت به ارتش آمريکا فروخته شد.
در سال 1916 اولين ادغام توسط‌اين شرکت انجام شده و تبليغات ملي را نيز آغاز کرد. چند سال بعد، نام ‌اين شرکت به «شرکت پنير کرفت» تغيير يافت و در ليست بورس شيکاگو قرار گرفت.
شرکتي که امروزه با نام کرفت مي‌شناسيم، در دسامبر سال 1923 توسط توماس مک‌اينرني تاسيس شد و هدف اوليه آن ورود به صنعت بستني سازي آمريکا بود، ولي پس از خريداري چندين شرکت ديگر، توليدات خود را به انواع محصولات لبني گسترش داد.
مک‌اينرني که مالک کارخانه بستني‌سازي هيدروکس بود، براي جذب سرمايه بيشتر به دنبال سرمايه‌گذاران بزرگ رفته و توانسته بود کنسرسيومي ‌که متشکل از بانک‌هاي گلدمن و لمان برادرز بود را متقاعد کرده و ضمن ادغام با صنايع لبنيات «مک جانکين»، شرکت ملي محصولات لبني را در پيتسبورگ پنسيلوانيا تاسيس کند.
سپس‌اين شرکت شروع به توسعه نمود و پس از به دست گرفتن مالکيت چندين شرکت، در سال 1930 پس از شرکت بوردن، به بزرگ‌ترين توليدکننده لبنيات در آمريکا و جهان تبديل شده بود.
بيشتر درآمد‌اين شرکت از فروش لبنيات بود، ولي به تدريج خطوط توليد شروع به تغيير به شيريني‌هاي کارامل، ماکاروني و پنير و کره مارگارين نمود. از دهه 1950 به بعد، شرکت به توليد محصولات لبني با ارزش غذايي پايين مانند شير کم چرب پرداخت.
شرايط به همين منوال پيش رفت، تا جايي که غفلت و بي‌توجهي مسوولان شرکت باعث شد تا تنها محصول لبني باقيمانده پنير باشد. لذا در تاريخچه کرفت، نام پنير همواره با تاکيد بيشتري ياد مي‌شود.
در سال 1933 شرکت از طريق تبليغات راديويي شروع به بازاريابي کرد و دو سال بعد بستني جديدي با نام سيلتست (Sealtest) معرفي نمود که در تمامي ‌مراکز پخش کرفت توزيع شد. در جريان جنگ جهاني دوم، ‌اين شرکت هر هفته چهار ميليون پوند پنير به بريتانيا ارسال مي‌کرد.
در سال‌هاي پس از جنگ، شرکت رشد مناسبي داشت ولي با درگذشت مک‌اينرني و کرفت، بخش‌هاي مختلف اختيار عمل کمتري از خود نشان داده و حتي با خريداري شرکت «شيشه مترو» در سال 1956 به صنعت بسته‌بندي شيشه روي آوردند.
کرفت در سال 1980 ضمن ادغام با کمپاني دارت، سازنده باتري‌هاي دوراسل، جعبه‌هاي پلاستيکي توپرور، لوازم خانگي وست بند و شيشه‌هاي تاچر، شرکت «دارت و کرفت» را تشکيل دادند. در ادامه ‌اين دهه، دارت و کرفت به ارائه محصولات متنوعي پرداخت و به دليل موفقيت پايين محصولات غيرخوراکي، به تدريج اقدام به گسترش توليدات غذايي نمود و نام خود را مجددا به کرفت تغيير داد.
توسعه شرکت و خريد کمپاني‌هاي ديگر کماکان ادامه يافت و پس از خريد نابيسکو در سال 2000 به مبلغ 19 ميليارد دلار، در سال 2007 نيز گروه دنون را خريداري کردند. در سال 2009 نيز گروه شيريني‌سازي کادبري به قيمت 10 ميليارد پوند خريداري شد.
اين شرکت با داشتن بيش از 98 هزار کارمند در سراسر جهان، در سال گذشته ميلادي درآمدي بالغ بر 40 ميليارد دلار داشته که سود خالص 3 ميليارد دلاري را از آن کرفت کرده است. 

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام