مصرف طلا در دندانپزشکی

در حدود 2.2 درصد از تقاضاي طلا در دندانپزشكي مصرف مي‌شود زيرا علاوه بر مقاومت در برابر خوردگي، با همان نرخ رشد ميناي دندان منبسط مي‌شود.
ميزان تقاضا براي دندانپزشكي و مصارف صنعتي در طول سال تقريباْ ثابت مي‌باشد و تغييرات خاصي را نشان نمي‌دهد. ولي تقاضا براي جواهرات و تقاضا براي مشتري كه متاثر از تقاضا براي جواهرات است در سه ماهه آخر سال بالاترين مقدار را نشان مي‌دهند. از طلا همچنين در نوارهاي تزييني و يراق دوزي، پارچه هاي زربفت، تذهيب کاري، صفحه نگاري کتب و نامه نگاري استفاده مي شود. از ديگر موارد استفاده ي طلا کاربرد آن در صنايع شيميايي و پزشکي و عينک سازي مي باشد.
طلا يکي از عناصر باارزش در پزشکي مدرن به شمار مي رود، و علت آن اين است که طلا عنصري غيرسمي و بي خطر بوده و يکي از بهترين انواع فلزات هادي جريان الکتريسيته مي باشد، چگالي اين عنصر مي تواند آن را در زير ميکروسکوپ الکتروني قابل مشاهده سازد. علاوه براين طلا عنصري نابودناپذير و فلزي نرم بوده و اين کارکردن با طلا را آسان مي کند.
بيشتر طلاهاي استفاده شده در دندانپزشکي به صورت آلياژ با ديگر فلزات مانند پلاتين، پالاديوم، نقره، مس و روي مي باشد. طلا عنصري غيرسمي بوده و در اثر فرآيندهاي بيولوژيکي براي استفاده هاي دندانپزشکي آماده مي گردد. براي دندانپزشک استفاده از اين فلز به علت مقاومت بالا ، سختي زياد ، بادوامي آن مناسب است، همچنين طلا هرگز سائيده نشده و تيره نمي شود. همچنين مقاومت بالا نسبت به عوامل شيميايي باعث جلوگيري از پوسيدگي و زنگ زدگي طلا مي گردد.
مزايای مصرف طلا در دندانپزشکی
- ماده با عمر زياد.
- شکل پذير بوده و به راحتي به شکل دلخواه در مي آيد.
- طلا داراي سختي درحدود ميناي دندان است و به طور مناسب دندان را مي پوشاند.
- طلا شکننده نبوده و خرد نمي شود.
- طلا سازگار با محيط زيست و غيرسمي مي باشد.
معايب مصرف طلا در دندانپزشکی
- طلا بسيار گران است.
- طلا يک هادي بسيار مناسب حرارت مي باشد.
- رنگ زرد طلا ممکن است بر زيبايي اثر نامطلوبي داشته باشد.
- طلا به ساختار دندان متصل نمي شود و هر زماني ممکن است جدا شود.
- طلا ممکن است با قطب هاي الکتريکي بدن واکنش دهد.
- مقالات مرتبط:

اپلیکیشن اندروید تلگرام اینستاگرام