در سال 2008 محبوب‌ترين سرمايه‌گذار آمريكا ثروتمندترين مرد جهان بود. اما سال 2009 او با از دست دادن 25 ميليارد دلار طي 12 ماه و با داشتن ثروت خالص 37ميليارد دلار در جايگاه دوم قرار گرفته است.
وارن ادوارد بافت در 30 آگوست 1930 در اوماها، نبراسكا متولد شد. پدرش معامله گر سهام و عضو كنگره بود. او كه تنها پسر از سه فرزند خانواده بود از همان سنين پايين تمايل شگفت‌انگيزي به پول و تجارت نشان مي‌داد و آشنايانش توانايي عجيبش در محاسبه ستون‌هاي اعداد به صورت ذهني را تحسين مي‌كردند. او در سن شش سالگي 6 بسته كوكاكولا از مغازه پدربزرگش به قيمت 25 سنت خريده و هر بطري از آنها را با سود 5 سنت فروخت! او همچنين از سن 11 سالگي شروع به خريدن سهام كرد. پس از اتمام دبيرستان او قصد نداشت كه به كالج برود. او تا آن زمان 5000 دلار از تحويل روزنامه‌ها به‌دست آورده بود. اما به اصرار پدرش به مدرسه تجارت وارتن در دانشگاه پنسيلوانيا رفت. اما پس از دو سال تحصيل در آنجا به دانشگاه نبراسكا-لينكلن منتقل شد.او براي تحصيلات تكميلي هم مانند رفتن به كالج بي‌ميل بود، اما نهايتا براي دانشگاه هاروارد درخواست فرستاد كه آنها به دليل خيلي جوان بودن او درخواستش را رد كردند. بنابراين او به دانشگاه كلمبيا رفت كه به خاطر تفكر بن گراهام و ديويد داد، سرمايه‌گذاران آن شهرت داشت. اين تجربه زندگي او را براي هميشه تغيير داد. بن گراهام در دهه 1920 به شهرت رسيد. در زماني كه دنيا به حوزه سرمايه‌گذاري به شكل كاري عظيم نگاه مي‌كرد او به دنبال بازار ارزان و تقريبا عاري از ريسك سهام بود. او در سن 40 سالگي كتاب «تحليل سهام» را كه يكي از بزرگ‌ترين كتاب‌هاي نوشته شده در بازار سهام مي‌باشد تاليف كرد. كتاب بعدي او «سرمايه‌گذار باهوش» بود كه وارن آن را بزرگ‌ترين كتابي كه تا كنون درباره سرمايه‌گذاري نوشته شده مي‌نامد. بن گراهام به واسطه اصول ساده سرمايه‌گذاري‌اش تبديل به نماد ايده‌آل وارن 21 ساله شد. او تنها كسي بود كه در كلاس گراهام نمره A+ را دريافت كرد. او در گراهام-نيومن براي گراهام شروع به كار كرد، جايي كه در آن قوانين سرمايه‌گذاري گراهام را دنبال مي‌كرد. وارن در سال 1957 به خانه بازگشت و شراكت سرمايه‌گذاري خودش را با پول خودش و دريافت سرمايه‌گذاري اضافي از خانواده و دوستانش شروع كرد. تا سال 1969 او به طور متوسط 30 درصد سالانه بازگشت سرمايه داشت آن هم در بازاري كه سود 7 تا 11 درصد نرم بود. تحت رهبري بافت، براي 40 سال بركشاير از الگوها و خط كش‌هاي بازار مانند S&P500 وDow Jones Industrial Average هم بهتر عمل كرده است.
بافت به طور عادي در شركت‌هايي كه ارزش و قيمت و نسبت P/E پايين، اما پتانسيل خوب رشد در بلندمدت دارند سرمايه‌گذاري مي‌كند. شناسايي چنين شركت‌هايي غالبا بخش سخت كار است. ارزش واقعي‌اي كه توسط شركت‌هايي كه او مالك آنها است توليد شده از سرمايه‌گذاري‌هاي بازار سهام بيشتر است، هرچند مالكيت سهام او در شركت‌هايي مثل كوكاكولا و ژيلت توجه بيشتري از عدم موفقيت شركت‌هاي High tech را به خود جلب مي‌كنند. همچنين بايد اشاره كرد كه سرمايه‌گذاري‌هاي او گاهي اوقات هم كمتر موفق بوده‌اند.
بافت همچنين مالك شركت‌هاي بيمه‌اي كه جريان وجه نقد رايگان زيادي توليد مي‌كنند، مي‌باشد. اين شركت‌ها يكي از منابع تامين وجوهي است كه او به زيرمجموعه‌هاي بركشاير هاتاوي تخصيص داده و براي خريد شركت‌هاي جديد استفاده مي‌كند.يكي از سرمايه‌گذاري‌هاي اوليه وارندر آمريكن اكسپرس بود. در ميان شركت‌هايي كه او در آنها سرمايه‌گذاري كرده بود، بركشاير هاتاوي يك شركت نساجي بود. بافت سرمايه‌گذاري‌اش را فروخت، اما نامش را نگه داشت و ماهيت شركت را به يك كسب‌وكار سرمايه‌گذاري تغيير داد. از سال 2003 اين شركت مالك حدود 40 شركت با 150000 كارمند مي‌باشد.
وارن در زندگي شخصي خود بسيار مقتصد است. او از طريق موسسه بافت هداياي خيريه اي حدودا به مبلغ 12 ميليون دلار در سال فراهم مي‌كند. او بيان كرده كه قصد دارد 99 درصد ثروتش را پس از مرگش به امور خيريه اختصاص دهد.
- مقالات مرتبط: