چندي پيش وارتون كنفرانسي در نيويورك برگزار كرد. در يكي از ميزگردهاي اين کنفرانس كاترين زالسكي، تهيه‌كننده اجرايي و رييس اخبار ديجيتالي واشنگتن پست و سردبیر سابق هافينگتن پست نيز حضور داشت.
چندي پيش وارتون كنفرانسي در نيويورك برگزار كرد. در يكي از ميزگردهاي اين کنفرانس كاترين زالسكي، تهيه‌كننده اجرايي و رييس اخبار ديجيتالي واشنگتن پست و سردبیر سابق هافينگتن پست نيز حضور داشت. در حاشیه اين ميزگرد نشریه وارتون با زالسكي مصاحبه نمود، وي درباره نقش خود در واشنگتن پست، اهميت نحوه جمع‌آوري اخبار، لزوم استفاده از افكار عموم مردم براي تهيه متون روي سايت‌ها و آينده خبرنگاران محقق توضيحاتي را ارائه كرد.
در خدمت كاترين زالسكي تهيه‌كننده اجرايي و رييس اخبار ديجيتالي واشنگتن پست هستيم تا در رابطه با موضوعي كه احتمالا تا چند سال پيش حرفي از آن در ميان نبود، صحبت كنيم.
تا چند ماه پيش!
ممكن است در رابطه با موضوع تغيير ماهيت محتواي متون و فعاليت‌هايي كه شما در اين رابطه انجام مي‌دهيد، توضيح دهيد؟
من پست جديدم را بسيار لذت‌بخش مي‌دانم. در اين‌جا ارتباط نزديكي با اخبار گوناگون دارم، از نوشتن تيتر‌ها گرفته تا جمع‌آوري اخبار و فعاليت‌هاي SEO.
لطفا در رابطه با فعاليت‌هاي SEO توضيح كوتاهي دهيد.
فعاليت‌هاي مربوط به بهينه‌كردن مكانيزم جست‌وجو، يعني استفاده از تيترهاي مناسبي كه لغات كليدي موجود در يك متن را در بر دارند. بدين صورت مكانيزم جست‌وجو براي خوانندگان منطقي‌تر خواهد شد و اين همان چيزي است كه از اين پس دنياي كسب‌وكار بدان نيازمند است. اين‌جا همان جايي است كه من به عنوان سرپرست وارد عمل مي‌شوم و بر كارهايي كه در طول روز انجام مي‌دهيم، نظارت مي‌كنم، چراكه در رابطه با تعداد مراجعه‌كنندگان به سايت، اين منم كه بايد پاسخگو باشم.
از آن‌جايي كه بخش اعظمي از پيشرفت روزنامه بر عهده من است، بايد خودم در كسب‌وكار شركت كنم. اين كار بسيار جذاب است، چراكه بايد با استفاده از اطلاعات كسب‌وكار، با شركت‌هايي كه براي ما مناسبند وارد مذاكره شوم، شركت‌هايي نظير رسانه‌هاي عمومي كه مي‌توانند ما را در امر روزنامه‌نگاري ياري كنند. علاوه بر اين بايد به دنبال جمع‌آوري راه‌هاي روزنامه‌نگاري در آينده باشم.
شما سابقه ويراستاري داريد يا كسب‌وكار؟
من در هافينگتن پست سردبیر بودم. حدود چهارسال پيش كه در آن‌جا مشغول كار شدم (حدود دو هفته پس از راه‌اندازي سايت اينترنتي)، من دبیر خبر بودم. همانطور كه همه مي‌دانيم شركت پس از آن، پيشرفت چشمگيري داشت. من نقش دوجانبه‌اي داشتم، يعني علاوه بر انجام كارهاي ويراستاري، اين امكان را در اختيار داشتم تا نحوه پيشرفت سايت و افزايش اعضا و همچنين چگونگي انجام مبادلات را به خوبي مشخص نمايم. به نظرم اين بهترين آموخته‌اي است كه تا كنون داشته‌ام و از اين به بعد نيز بهترين خواهد ماند.
شما در جايي اشاره كرده‌ايد كه سايت‌ها بدون روزنامه‌هايي نظير واشنگتن پست، نيويورك تايمز، وال استريت ژورنال و غيره امكان گردآوري اخبار را نخواهند داشت. حتي برنامه‌هاي تلويزيوني نظير بيل اريلي (مفسر قديمي شبكه خبري فاكس) نيز بدون شما قادر به گردآوري اطلاعات نخواهند بود. از صحبت‌هاي شما اين‌گونه برداشت مي‌شود كه دو گروه وجود دارند، گروهي اخبار را گردآوري و گروهي آنها را جمع‌بندي مي‌كنند و شما هم‌اكنون براي گردآوري اخبار جديد تلاش مي‌كنيد. كمي در اين باره توضيح مي‌دهيد؟
قبل از هر چيز بايد اعتراف كنم كه به نظر من جهان فعلي با وجود شركت‌هايي نظير «ارزيابي محتوا و تقاضاي رسانه»، جهاني خارق‌العاده براي زندگي است، چراكه مردم مي‌توانند به راحتي و از راه‌هاي مختلف به هر نوع اطلاعي كه مي‌خواهند دست يابند. من اصلا نمي‌خواهم ارزشمندي و تاثيرگذاري چنين شركت‌ها و رسانه‌هاي اجتماعي يا حتي برنامه‌هايي نظير بيل اريلي را ناديده بگيرم، چراكه اينها كمك زيادي به پيشرفت خبرنگاري مي‌كنند، اما كساني هستند كه متون با محتواي ارزشمند گردآوري مي‌كنند، كاري كه زمان زيادي نياز دارد (كساني كه واقعا مي‌دانند چطور اخبار با ارزش گردآوري كنند، كساني كه حتي با مركز پاكستان نيز در ارتباط مي‌باشند، كساني كه مي‌توانند وقايع آينده را پيش‌بيني كنند). چنين كاري از عهده رسانه‌هاي اجتماعي و حتي شركت‌هاي كاملا خصوصي برنمي‌آيد. براي رسيدن به اين مهم، به ويراستارهاي خبره‌اي كه مدت‌ها در اين زمينه فعاليت داشته‌اند، نياز داريد.
واشنگتن پست يكي از بزرگ‌ترين مراكز گردآوري اخبار در جهان مي‌باشد؛ ولي شما همانطور كه خود اشاره كرديد با چالش‌هاي ديگري نظير كمك به ويراستارها براي انتخاب تيتر و تلاش براي جمع‌آوري و ارائه مناسب مطالب خبري نيز روبه‌رو هستيد. اين همان كسب‌وكار در خبرنگاري است كه روز به روز مهم‌تر مي‌شود. به نظر شما اين همان چيزي است كه در آينده‌اي نزديك نقشي مهم و اساسي در خبرنگاري بازي خواهد كرد؟
بله، بدون شك. نكته مهم اين است كه اكثرا متن‌هاي خبري يكساني از نظر محتوا در اختيار دارند، اما كسي موفق‌تر است كه بتواند متن خبري را جذاب‌تر نشان دهد، يعني با استفاده از ابزار و روش‌هاي مناسب و همچنين نظرات و سخنان ديگران پيرامون متن خبري، آن‌را خواندني و زيبا جلوه دهد. بسيار مسخره است اگر بگويم همه اخباري كه روي سايت ما وجود دارد، توسط خودمان گردآوري شده است. ما متون خبري زيادي داريم كه از منابع خارجي به‌دست آورده‌ايم. منابع زيادي وجود دارند نظير پوليتيكو، ABC و AOL كه ما با آنها در ارتباط هستيم. مناطق زيادي هستند كه اخبار ما به دست آنها مي‌رسد و ما نمي‌خواهيم مردم به ما به عنوان يك سايت خبري تك‌مرجع نگاه كنند. به نظر من، اگر قصد داريم مراجعه‌كنندگان جذب سايت‌هاي خبري ما شوند، بايد درك كنيم كه متون خبري ما به تنهايي جوابگوي چنين مساله‌اي نيستند.
شما به تازگي بخشي به نام شبكه خبري (Network News) را راه‌اندازي كرديد. ممكن است در اين مورد توضيح دهيد؟
اين بخش بر پايه فيس‌بوك راه‌اندازي شده و حدود چهارماه است كه مشغول به كار است. اكنون استفاده از آن براي عموم آزاد است.
اين بخش براي فراگير شدن اخبار و فعاليت‌هاي شما طراحي شده است؟
بله. ايده اوليه اين بود كه افرادي مثل كاربران فيس‌بوك يا توييتر(Twitter)، به اخبار دسترسي داشته باشند و همچنين از آنچه دوستان‌شان به اشتراك گذاشته‌اند، مطلع شوند. ما فکر کردیم چرا چنين امكاني در واشنگتن پست وجود نداشته باشد؟ بنابراين بخشي از صفحه اصلي خود را بدين كار اختصاص داديم و از طريق آن متوجه شديم مردم نمي‌خواهند صرفا اخبار آماده‌شده روي سايت‌ها را بخوانند، بلكه علاقه دارند اخبار را ميان خود در شبكه‌هاي اجتماعي نيز به اشتراك بگذارند.
يكي از خوانندگان روزنامه سوالي مطرح كرده است. وي خواهان خواندن متون تخصصي است كه جامع و كامل باشند. او در حقيقت به دنبال مطالبي است كه اطلاعات كامل و تخصصي در بر داشته باشند، اما مشكل اين است كه گاهي اين مطالب با يكديگر مخلوط مي‌شوند و خواننده گمراه مي‌شود. به نظر شما چه راهكاري براي حل اين مشكل وجود دارد؟ شركت‌هاي رسانه‌اي چطور مي‌توانند مطالب خود را به گونه‌اي ارائه كنند كه مردم براي يافتن مطلب تخصصي مورد نظر خود دچار مشكل نشوند و به راحتي بتوانند مطالب را از يكديگر متمايز كنند؟
به نظرم بهترين راه براي بيرون آمدن مردم از سردرگمي، ويرايش و قابل فهم كردن محتواي متون است و اگر ما چنين كاري در رسانه‌هاي اجتماعي انجام دهيم، رسانه‌ها ارزش بالايي پيدا خواهند كرد. اگر كسي بتواند خبرها و مطالب داغ و مهم را به صورت جداگانه قرار دهد، اين عمل براي خواننده‌اي مثل من بسيار رضايت‌بخش خواهد بود، چراكه مي‌توانم مطلب مورد نظر خود را به راحتي پيدا كنم، اما اين‌كه بفهمیم واقعا كدام خبرها مهم‌ترين هستند، كار دشواري است و به نظر من بسياري از شركت‌ها از عهده آن بر نمي‌آيند، اما اين دقیقا همان كاري است كه ما در واشنگتن پست براي تمامي دنيا انجام مي‌دهيم، پس چطور ممكن است نتوانيم چنين كاري را براي رسانه‌هاي اجتماعي انجام دهيم؟
سايت سياسي Politico.com كه توسط واشنگتن پست راه‌اندازي شد، درس‌هاي زيادي به ما آموخت. يكي از نكته‌هايي كه اين سايت به ما يادآور مي‌شود، اين است كه شما نمي‌توانيد هر روز اخبار منتشر كنيد و سوالاتي نظير «آخرين مهلت ارسال خبر چه موقع است؟» مفهومي ندارند. شما در واقع، رويكرد سياسي واشنگتن پست را با راه‌اندازي بخشي جديد به نام
PostPolitics.com تغيير داده‌ايد. شما با قرار دادن مطالب سياسي ارسالی دیگر افراد در كنار مطالب خبرنگاران واشنگتن پست، مدل جديد و جالبي در اين زمينه ارائه كرديد. آیا قبولاندن اين مدل به خبرنگاران سياسي كار دشواري بود؟
نه، من در موقعیتی نبودم که بخواهم این مدل را برای خبرنگاران قابل قبول کنم. اين ايده توسط دبیر بخش نوآوری در تيم سياسي روزنامه به نام پائول ولپ ارائه شد. پس از آن بيشتر مورد توجه قرار گرفت، تا جايي كه سردبیر، ضمن مفيد خواندن اين مدل براي آينده روزنامه، خاطرنشان كرده است: اگر بخواهيم در آينده نيز جايگاهي در سياست داشته باشيم (همانگونه كه اكنون چنين جايگاهي داريم؛ ما هنوز بيشترين مخاطب را در واشنگتن داريم) بايد بدانيم كه نظرات و اخبار ما به تنهايي قادر به رفع نياز همه مردم نخواهد بود، اما ما مي‌توانيم آنچه در جهان می گذرد را درک کنیم و به شکلی قابل فهم در اختیار مردم قرار دهیم. براي رسیدن به این هدف، بايد رویکردی بازتر داشته باشیم و پذیرای نظرات و ديدگاه‌هاي عموم مردم باشيم.
سوال ديگري كه مطرح شده است در مورد متن‌هاي طولاني است. با توجه به اين كه تمايل اكثريت افراد به سمت خواندن مطالب كوتاه و ساده بر روي سايت‌ها مي‌باشد، شما چه راهكاري را در اين زمينه در نظر داريد؟
مسلما ما نبايد يك متن طولاني را يك‌جا بر روي سايت قرار دهيم، اما بعضي به اشتباه از اين موضوع اين‌گونه برداشت مي‌كنند كه اصلا نبايد از متون طولاني استفاده كنيم! هنگامي كه ما يك متن طولاني در اختيار داريم، فقط بايد دقت كنيم كه آن را در يك زمان و تحت يك عنوان منتشر نكنيم. براي اين كار روش‌هاي متعددي وجود دارد تا بتوانيم متن را قسمت‌بندي و در چند نوبت ارائه كنيم. پيش از اين راجع به دستگاه‌هايي نظير iPad و این كه چگونه این دستگاه‌ها مي‌توانند ما را در ارائه چنين متوني ياري كنند، صحبت کرده‌ام.
امروز صبح زود يكي از گويندگان خبري به كاهش روزافزون خبرنگاران، مخصوصا خبرنگاران محقق در سال‌هاي آتي اشاره كرد كه شامل خبرنگاران سياسي نيز مي‌شود. آيا با اين موضوع موافقيد؟ در صورت امكان دلايل خود را نيز توضيح دهيد.
به نظر من اگر مي‌خواهيد خبرنگاراني داشته باشيد و واقعا آنها را محقق تربيت كنيد، بايد براي اتمام كارشان به آنها زمان دهيد و در اين زمينه صبور باشيد؛ چراكه تهيه متن‌هاي خبري ماه‌ها يا حتي سال‌ها زمان مي‌برند. يك ناشر بايد بداند آماده شدن يك يا چند سري از اخبار تحقيقاتي مي‌تواند كل شركت را تحت تاثير قرار دهد. به عنوان يك ناشر مساله‌اي كه بيش از هر چيز مرا نگران مي‌كند، عدم فهم چنين موضوع مهمي است و تا زماني كه به آن توجهي نشود، جايي هم براي پيشرفت خبرنگاران محقق وجود نخواهد داشت.
ممنون كه وقتتان را در اختيار ما قرار داديد.
من هم از برنامه خوب شما تشكر مي‌كنم.
منبع: knowledge@ wharton
مترجم: بهزاد بهمن نژاد
۱۹ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۹:۱۴:۴ قبل از ظهر