نقره فلزی قیمتی (نجیب)٬ به رنگ سفید براق است. اسید کلریدریک٬ اسید سولفوریک و اسید استیک به طور جزیی بر آن اثر می کند٬ برعکس اسید نیتریک٬ آن را به صورت نیترات نقره حل میکند. نقره توسط سولفور هیدروژن و ترکیبات دیگر گوگرد تولید سولفور نقره به رنگ سیاه می نماید. اکسیژن هوا به نقره آسیبی نمیرساند. همچنین در مقابل اغلب محلولهای نمکی و غذایی نیز مقاومت دارد.
الکترولیتهای آبکاری نقره
حمام های نقره کاری شامل سیانید ساده نقره٬ کربنات پتاسیم٬ سیانید پتاسیم یا سیانید سدیم می باشد. هنگامی که از سیانید پتاسیم استفاده میشود پوشش به سختی می سوزد. ضمنا لایهها براق و حمامها دارای خاصیت هدایت جریان بیشتری هستند. سیانید قلیایی موجود در الکترولیت تحت تاثیر CO2 موجود در اتمسفر به طور جزیی تجزیه شده و تولید کربنات میکند. کربنات تولید شده خاصیت هدایت الکتریسیته و قدرت نفوذ الکترولیت را زیاد میکند.
پوشش های نقره که در حمامهای سیانیدی ساده ایجاد میشود کدر هستندو باید در هنگام پوشش کاری برشکاری نمود. عملیات اجتناب ناپذیر جلاکاری علاوه بر اینکه قیمت را بالا میبرد٬ سبب از بین رفتن فلز نقره نیز میشوند. در حال حاضر حمام های نقره حاوی مواد افزودنی مختلف سبب ایجاد لایه های براق به کار برده میشوند. این حمامها معایب الکترولیتهای ساده را ندارند.