در صورتی که الماس افسانه‌ای"هوپ" Hope در زمره گنجینه‌های ملی آمریکا قرار گیرد، الماس تاریخی کوه نور معادل انگلیسی آن به شمار می‌آید. با توجه به شکل کنونی هوپ به عنوان بخش کوچکی از "بلو آیس"Blue Ice، کوه‌نور نیز قطعه‌ای از الماس است که از مبداء اصلی خود جدا افتاده است.
با توجه به کاهش وزن هوپ از ۶۷ به۴۵ قیراط، ربوده شدن آن در سال۱۷۹۲ از خزانه فرانسه (مکانی که جواهرات سلطنتی در آن نگهداری می‌شود)، این امر باورنکردنی تلقی نمی‌شود، اما کاهش وزن کوه نور از ۱۸۵ به۱۰۵ قیراط در سال۱۸۵۲ به راحتی قابل توجیه نیست. ازاین‌رو تصمیم به تراش مجدد این شاهکار هنری و قدیمی می‌تواند تبدیل به بزرگترین تراژدی عصر شود که می‌بایست در مباحث زیباشناختی مورد بحث قرار گیرد.
به‌طور‌یقین اقدام مزبور تحت تأثیر گرایشات آگاهانه کنونی به سبک تراش الماس در قرون۱۶ و ۱۷، نوعی بازاندیشی اساسی قلمداد می‌شود. به گفته اسکارات جواهرشناس و یکی از ۸ مؤلف تحقیق اخیر در زمینه جواهرات سلطنتی، براساس استانداردهای فنی آن زمان، تراش مجدد کوه نور خود موفقیتی عظیم محسوب می‌شود، اما با توجه به معیارهای کنونی، هنوز به نتیجه دلخواه دست نیافته‌اند.
اسکارات برخلاف تمایلات خودخواهانه و منفعت‌طلبانه حاکم بر قرن۱۸ در سرتاسر اروپا نسبت به برتری تراش برلیان به سبک جدید در مقایسه با نمونه‌های گذشته، به بررسی کوه نور به‌عنوان قربانی شرایط تاریخی گرایش نشان می‌داد. دورانی متعلق به قبل از سال۱۸۰۰ که در آن تجار سعی داشتند توده‌هایی از سنگهای مورد نظر را براساس سبک جدید تراش دهند.
تغییر محل سکونت "کوه نور" و مبادله آن بین ایران و هند، نوسازی “کوه نور” را به تعویق انداخت. کشورهایی که در آن، طرفداران سبک قدیم تراش، به تأثیر طراحی تراش بیش از نمایش درخشش جواهر، در افزایش درجه زیبایی ساختاری و ظاهری توجه داشتند.
درهرصورت، الماس کوه نور که قرن‌ها قدمت دارد از تاریخ ازلی خود در سال۱۷۴۷ دست‌نخورده باقی ماند، الماس با تراش باشکوه رز که طرح‌های پیچیده گلداری رابه نمایش می‌گذاشت. الماس کوه نور، پس از ردوبدل شدن میان فرمانروایان هندی و ایرانی به‌عنوان یکی از غنایم چشمگیر جنگی در سال۱۸۴۹ به انگلستان منتقل شد.
تقریبا از این دوران به بعد بود که اعضای مکتب توسعه انگلستان تصمیم گرفتند تا بر جلوه ظاهری سنگ افزوده و آن را از معمول خارج سازند. در عرض یک سال جواهر مزبور مورد توجه افراد بسیاری قرار گرفت که انجام هر نوع اقدام فوری و سریع را ضروری می‌پنداشتند. سپس، هنگامی که بدون هیچ گونه برنامه مدونی در نمایشگاه بزرگ۱۸۵۱ در معرض تماشا قرار داده شد، مسابقه‌ای عمومی میان تماشاچیان علاقه‌مند جامعه انگلستان در زمینه انتخاب جواهر به اجرا درآمد.