جورج وستون به عنوان شاگرد نانوا در سال 1882 فعاليت اقتصادي خانوادگي خود را با دو پخشكننده محصولات نانوايي آغاز كرد.
جورج وستون به عنوان شاگرد نانوا در سال 1882 فعاليت اقتصادي خانوادگي خود را با دو پخشكننده محصولات نانوايي آغاز كرد. موفقيت در فروش، او را قادر به بدست آوردن ديگر شريانهاي پخش مواد خود كرد و همين امر به زودي توانست او را تشويق به تاسيس نانوايي و شيرينيپزي در شهر تورنتو به نام «مدل بيكري» در سال 1896 كند.
اين نانوايي توانست تا سال 1908 به توليد شيريني پرداخته و در سال 1911 با در اختيار گرفتن 30 واگن، توانست پخش مواد خود را انجام دهد و محصولات خود را در بيش از پانصد فروشگاه به فروش برساند. در همين حين و در سال 1910 او تصميم گرفت تا كارش را با ديگر شركتهاي فعال در اين زمينه ادغام كند. او پس از ابتكارات و ابداع محصولات جديد سرانجام در سال 1921 درگذشت و پسرش گارفيلد وستون جاي وي را در اين زمينه گرفت و به ادامه فعاليت پرداخت.
اين شرکت تحت مديريت گارفيلد، توليد و فروش نان و بيسکويت در کانادا و آمريکا را آغاز کرد. آنها با استفاده از مزيت رقابتي قيمتي و جايگاه قدرتمندي که داشتند، توانستند رقباي خود در صنعت نانوايي را پشت سر گذاشته و بر رکود اقتصادي دهه 1930 بدون هيچ مشکل خاصي فائق آيند.
آنها در سال 1937 شرکت «مککورميک» را خريداري کرده و يک سال بعد، شعبههاي نانوايي درون شهري خود را در غرب افتتاح کردند. علاوه بر آن تجهيزات جديدي به شرکت اضافه کردند که آنها را قادر به توليد بيش از 370 نوع شيريني و 100 نوع بيسکويت ساخت.
همچنين در اين دهه عمليات خود را در انگلستان آغاز کرده و در آنجا به توليد اولين بيسکويت با کيفيت و ارزان پرداختند. اين نانواييها در سال 1935 از کمپاني اصلي جدا شده و به صورت يک مجموعه يکپارچه، شرکت غذاهاي متحد بريتانيا را تشکيل دادند.
جرج وستون در سال 1939 شرکت را به آمريکا نيز گسترش داد و در آنجا به توليد بيسکويت پرداخت.
گسترش اين شرکت در سالهاي جنگ جهاني دوم نيز ادامه يافت و با خريداري شرکت E.B Eddy زمينه کاري خود را به توليد کاغذ نيز توسعه داد. وستون در سال 1944 «شرکت بيسکويت جنوبي» را از آن خود کرده و با خريد خواربار فروشيهاي غرب، اولين ورود به بازار توزيع محصولات غذايي را تجربه کرد. اين رشد با خريد نانواييهاي زنجيرهاي شهر ادمونتون در سال 1945 و نانوايي ديتريچ در سال 1946 مستحکمتر شد.
مديران شرکت در پي اين توسعهها به بازار شکلات، کاکائو، شير و لبنيات علاقهمند شده و در سال 1947 «شرکت ويليام نلسون» را که توليدکننده همين محصولات بود از آن خود کردند.وستون علاوه بر ادغام شرکتها سهام تعداد زيادي از آنها را نيز خريداري کرد. از جمله آنها ميتوان به خريد بخش عمده سهام شرکت لابلو در سال 1953 اشاره کرد که لابلو را قادر ساخت تا حيطه فروش خود را به نقاط مختلف کانادا گسترش داده و چندين فروشگاه زنجيرهاي را خريداري کند.
رشد و گسترش وستون در دهه 1970 به دليل تصميمگيري مديريت به سازماندهي مجدد عمليات و فعاليتها، متوقف شد تا کارآيي شرکت افزايش يابد. گالن وستون، پسر گارفيلد، پس از در اختيار گرفتن پست مديريت روي فروش محصولات غذايي متمرکز شد. وستون در اين دهه گسترش زيادي در بخش خرده فروشي داشت و تا سال 1984 به بزرگترين و سودآورترين فروشگاههاي زنجيرهاي کانادا تبديل شد و در پايان اين دهه بيش از 300 فروشگاه داشته و به 1200 فروشگاه نيز امتياز فروش تحت نام خود را داده بود.او در دهه 1980 و 1990 مجددا به توسعه فروشگاههاي وستون پرداخت. در سالهاي اخير نيز اين رشد ادامه يافته و يکي از آخرين آنها خريد «لبنيات نيلسون» در سال 2008 بوده است.اکنون كمپاني جورج وستون يكي از بزرگترين تهيه كننده و توزيع كنندههاي غذاي كانادا و همچنين داراي فعاليتهاي متعدد در ايالات متحده ميباشد که بهرهبرداري آن كاملا تحت مالكيت جورج وستون بوده و در همين زمينه به توليد و پخش انواع محصولات ناني تازه و منجمد، شيريني و محصولات لبني و محصولات كشاورزي و ماهيهاي فرآورده شده ميپردازد. همچنين جورج وستون كنترل 1/63 درصد از سهام كمپانيهاي لابلو (كمپاني اول در جايگاه صنعت سوپر ماركتها و داراي سهم 40 درصدي از سهم بازار كانادا) را دارا ميباشد. در ميان شركتهاي زنجيرهاي در زمينه خواربارفروشي تحت مالكيت لابلو ميتوان به فروشگاههاي عظيم آتلانتيك، فورتينس، لابلو، نوفريلز، پرويگو، دريل كاناداين سوپراستور، وال مارت، يور ايندپندنت گروزري و Zehrs اشاره كرد. گالن وستون به عنوان رييس شركت و موسس آن سهام بيش از 60 در صد كمپاني جورج وستون را دارد.
دفتر مرکزي اين شرکت در تورنتو، اونتاريو در کانادا، واقع شده و با داشتن بيش از 148 هزار کارمند، سالانه بيش از 34 ميليارد دلار درآمد دارد.
کوشان غلامي
۱۸ بهمن ۱۳۸۹ ساعت ۴:۸:۱۸ قبل از ظهر